آموزش شروع ترید و کسب درآمد در بازار ارزهای دیجیتال

 

جای هیچ شکی نیست که بازار ارزهای دیجیتال برای سرمایه ‌‌گذاران یک بازار هیجان‌‌انگیز است، اما متاسفانه باید به یاد داشت که موفقیت به این سادگی اتفاق نمی‌‌افتد. باید گفت که معامله‌‌ی رمز ارز ها می‌‌تواند کار پر از ریسکی باشد. کاری که بسیاری از افراد پول‌‌های کلانی در آن از دست می‌‌دهند.

با این حال بعضی افراد هم پول‌‌های زیادی از آن در می‌‌آوردند. در این مقاله برای کسانی که به یادگیری معامله یا trade ارز های هرآنچه نیاز دارید بدانید، به زبان ساده برای شما توضیح داده شده و نحوه معامله در یک صرافی ارز رمزی نیز به صورت گام به گام آموزش داده شده است.

 

منبع مقاله: ترید و معامله ارزهای دیجیتال را چگونه شروع کنیم؟

معامله ارزهای دیجیتال

همانطور که احتمالا می‌‌دانید، بیت‌‌کوین اولین رمز ارز است که در سال 2009 منتشر شد. چون در آن هنگام بیت کوین تنها کوین موجود در جهان بود، امکان معامله‌‌ی آن با کوین های دیگر وجود نداشت.

این وضعیت تا همین چند سال پیش که ارزهای دیجیتال دیگری ایجاد شدند و مردم شروع به معامله با آنان کردند ادامه داشت. ایده‌‌ی این کار بسیار ساده است. شما ارز دیجیتالی را با ارز دیجیتال دیگر معامله می‌‌کنید و امیدوارید ارزش سکه‌‌ای که می‌‌خرید افزایش پیدا کند.

این مفهوم به معاملات بورس در دنیای واقعی شباهت دارد. وقتی مردم معامله می‌‌کنند، باید از یک صرافی ارزهای رمزنگاری ‌‌شده استفاده کنند. در اینجاست که خریداران و فروشندگان گرد هم می‌‌آیند. مثلا اگر شما بیت کوین دارید و می‌‌خواهید آن در ازای اتریوم بفروشید، صرافی به شما کمک می‌‌کند فروشنده‌‌ی اتریومی را پیدا کنید و با او معامله کنید.

صرافی‌‌ به ازای این کار از شما کارمزد دریافت می‌‌کند که معمولا برای هر معامله 0.1 درصد است. در حال حاضر معامله‌‌ی رمز ارز بسیار محبوب است و هر روزه میلیاردها دلار کوین خرید و فروش می‌‌شوند. معامله‌‌ گران یا به اصطلاح تریدر Trader های “خوش‌‌شانس” از انجام این کار پول‌‌های خوبی درآورده‌‌اند و بعضی‌‌ها هستند که معاملات ارزهای رمزنگاری شده کار تمام وقت‌‌شان است.

با این حال، معامله ‌‌کنندگان باتجربه از ابزارهای مختلفی برای انتخاب کوین درست در زمان درست استفاده می‌‌کنند. این ابزار می‌‌تواند نرم ‌‌افزاری باشد که به سرمایه ‌‌گذار در تحلیل روندهای قیمتی پیشین و … کمک کند. اما خب هرکس باید از جایی شروع کند. به شرطی که کل دارایی‌‌تان را سرمایه ‌‌گذاری نکنید، امتحان کردنش ضرری ندارد. حالا سرمایه گذاری بلند مدت را به همراه مزایا و معایب آن برایتان توضیح می‌‌دهیم.

 

مطالب آموزشی مرتبط:

آموزش صفر تا صد ترید و تحلیل تکنیکال ارزهای دیجیتال (تضمینی)

استراتژی معاملاتی در بازارهای سرمایه

چرا نوسانات قیمتی ارزهای دیجیتال زیاد است؟

دوره نخبگان کریپتوکارنسی چیست؟

 

 

ترید (معامله) کوتاه مدت

معامله کوتاه مدت‌‌ یعنی زمانی که رمزارزی را می‌‌خرید اما هدفتان این است که برای‌‌ مدت کوتاهی نگه‌‌اش دارید. این مدت کوتاه می‌‌تواند چند دقیقه، چند ساعت، چند روز، چند هفته یا حتی چند ماه باشد.

شاید رمز ارزی را خریداری کنید چون فکر می‌‌کنید که قرار است طی مدت کوتاهی قیمتش بالاتر برود. در این مورد، اگر تصور کنید که قرار است قیمت آن دوباره افت کند، سریع آن را می‌‌فروشید. بیایید به مزایای معامله کوتاه مدت‌‌ نگاهی بیاندازیم.

 

مزایای ترید کوتاه مدت

مزیت اصلی معامله‌‌ کوتاه مدت‌‌ این است که فرصت خوبی برای به دست آوردن سود با درصد بالا را برایتان فراهم می‌‌کند.

قیمت رمز ارز برخلاف بازار پول فیات که معمولا در روز بیشتر از 1 درصد تغییر نمی‌‌کند، گاهی یک‌‌شبه دوبرابر می‌‌شود. حالا که ارزهای دیجیتال محبوبیت پیدا کرده‌‌اند، بیش از 1500 ارز مختلف برای معامله وجود دارند.

معنای آن هم تنها یک چیز است: فرصت بیشتر برای سودهای بیشتر. اگرچه در کنار این، بعضی کوین ها حجم‌‌ معاملاتی بسیار زیادی دارند. حجم بالای معامله برای یک سکه اهمیت زیادی دارد، چون در این صورت یعنی همیشه می‌‌توانید خریدار و فروشنده آن را به راحتی پیدا کنید. این یعنی پول بسیار زیادی دائما به این رمز ارز رفت و آمد می‌‌کند.
 

آموزش ترید کوتاه مدت

معایب ترید کوتاه مدت

از آنجایی که بازار ارزهای دیجیتال بسیار پرنوسان است، قیمت‌‌ها به سرعت تغییر می‌‌کنند. این یعنی اگر قصد معامله‌‌ی کوتاه مدت‌‌ دارید باید زمان زیادی را صرف تجزیه و تحلیل بازار کنید.

کنترل احساسات‌‌تان از همه چیز مهم‌‌تر است. چیزی که در معامله کوتاه مدت‌‌ یاد می‌‌گیرید این است که همیشه برنده نیستید. وقتی قیمت‌‌ها بر خلاف انتظارتان حرکت می‌‌کنند بسیار استرس‌‌زا است. پس پذیرفتن ضرر بخش مهمی از معامله رمز ارز است. هیچ‌‌کس همیشه سود نمی‌‌کند. معامله کوتاه مدت‌‌ ارزهای رمزنگاری شده به دنبال کسب سود در حرکت‌‌های کوچک قیمت است، پس باید توانایی تحلیل خوبی داشته باشید.

این یعنی باید بتوانید نمودارها و جداول را به خوبی بخوانید که البته یاد گرفتن آن در صورتی که مبتدی باشید اندکی زمان می‌‌برد. عیب دیگر معامله کوتاه مدت‌‌ این است که برای سود کردن باید مقدار زیادی سرمایه گذاری کنید که شاید بسیاری از مبتدیان با آن احساس راحتی نکنند.

روش های ترید ارزهای دیجیتال

تحلیل تکنیکال (Technical analysis) در بازار های سرمایه

کاربرد تحلیل تکنیکال در بازار ارزهای دیجیتال

 

ترید (معامله) بلند مدت

تا به حال کلمه ” HODL ” به گوشتان خورده است؟ اگر نشنیده‌‌اید فرضمان بر این خواهید بود که در فضای کریپتو کاملا تازه‌‌ وارد هستید. این کلمه‌‌ای نیست که بتوانید در فرهنگ لغت پیدا کنید، اما حتما در انجمن‌‌های کریپتو آن را خواهید دید.

” HODL ” کلمه‌‌ای عامیانه به معنای نگه‌‌ داشتن ( Hold ) بلندمدت یک ارز دیجیتال است. معنای اصلی آن ” نگه داشتن برای تمام عمر” است. معامله‌‌ی بلند مدت کریپتو به معنای نگه‌‌داری یک ارز به مدت یک سال یا بیشتر است. تفکر این نوع معامله این است که اگرچه همیشه نوسان قیمت وجود دارد اما قیمت باید در بلند مدت افزایش زیادی پیدا کند. نمونه‌‌ خیلی خوبی از این نوع معامله، سرمایه گذاران خوش‌‌شانس بیت کوین هستند که بیت‌‌کوین را در سال 2011 با قیمت 0.35 دلار خریداری کردند.

اگر آنان بیت‌‌کوین‌‌های خود را تا سال 2017 نگه می‌‌داشتند می‌‌توانستند هر کدام از آن‌‌ها را به قیمت 20 هزار دلار بفروشند، یعنی بیش از 57 هزار برابر سرمایه‌‌ی اصلی‌‌شان سود کنند.

 

مزایای ترید بلند مدت

یکی از مزایای اصلی معامله بلندمدت رمز ارز این است که آسان است و نیازی به صرف زمان زیادی ندارد. نیازی نیست که نمودارها و جداول پیچیده را بفهمید چون فقط می‌‌خواهید سکه‌‌تان را به مدت طولانی نگه دارید. بر خلاف معامله کوتاه مدت‌‌ که باید دائما برای بررسی قیمت ارز رمزها زمان صرف کنید، در معامله بلند مدت می‌‌توانید این کار را در اواقات فراغت‌‌تان انجام دهید. این کار ساده‌‌ایست، به محض اینکه توکن هایتان را خریدید، کاری جز نشستن و صبر کردن نخواهید داشت.

مزیت دیگر معامله‌‌ بلند مدت این است که برای شروع نیازی به سرمایه هنگفتی ندارید. می‌‌توانید هروقت مقداری پول مازاد نیاز خود داشتید مقداری کوین بخرید و بگذارید با گذر زمان رشد کند و بیشتر شود. این به شما اجازه می‌‌دهد تا از استرس نوسان بازار دور باشید چون نیازی به نگران بودن درباره تغییرات قیمت ندارید.
 

سرمایه گذاری بلند مدت در ارزهای دیجیتال

در بورس سرمایه گذاری کنم یا ارزهای دیجیتال؟

قوانین موفقیت در ترید و معامله گری

 

 

معایب ترید بلند مدت

یکی از معایب معامله بلند مدت رمز ارز این است که احتمال از دست دادن فرصت‌‌های خوب برای کسب سود کوتاه مدت‌‌ را خواهید داشت. گاهی ارزش کوین ها خیلی سریع بالا می‌‌رود و دوباره پایین می‌‌آید. معامله‌‌گران کوتاه مدت‌‌ متوجه این شده و سریع به سود می‌‌رسند. عیب دیگر معامله بلند مدت آن است که چون زمان زیادی را صرف مطالعه بازار نمی‌‌کنید، احتمالا خبرهای بد زیادی را هم از دست می‌‌دهید. اگر خبر بدی منتشر شود که بتواند بر قیمت رمزارز شما تاثیر بگذارد، قیمت آن افت می‌‌کند و هیچوقت دیگر بالا نمی‌‌آید. برای پرهیز از اتفاقات بد حتما همیشه صدر اخبار را دنبال کنید.

 

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

تفاوت بلاک چین با ویکی پدیا چیست؟

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

 

تفاوت بلاک چین با ویکی پدیا

امروزه بسیاری از افراد می‌توانند با استفاده از تکنولوژی بلاک‌ چین گزارشات مختلفی را به بایگانی اطلاعات وارد کنند و کاربران دیگر قادر خواهند بود که روی نوع ذخیره‌سازی و بروزرسانی آن اطلاعات نظارت داشته باشند. به همین صورت، نوشته‌های ویکی ‌پدیا محصول یک ناشر نیست و هیچ‌ فردی بر روی‌ داده‌های آن کنترلی ندارد. از این رو، بلاک‌چین و ویکی ‌پدیا دارای تفاوت های قابل توجهی هستند.

 هر دوی این بسترها توسط سیستم ها و شبکه های توزیع شده اجرا می‌شوند، با این تفاوت که ویکی‌ پدیا در شبکه‌ی جهانی اطلاعات یا همان اینترنت و توسط مدل  شبکه‌ی مشتری-خدمات دهنده فعالیت می‌کند. در ویکی پدیا، مشتری با توجه به سطح دسترسی خود قادر است تا به اطلاعاتی که در یک سرور مرکزی متمرکز ذخیره شده دسترسی پیدا کند و محتویات آن را تغییر دهد. هنگامی که کاربر وارد صفحه‌ ویکی‌پدیا می شود، یک نمونه‌ی بروزرسانی شده از نسخه‌ی اصلی محتویات این بستر در اختیارش قرار می گیرد، البته این سطح از دسترسی به اطلاعات به میزانی خواهد بود که مدیریت پایگاه داده و دسترسی و مجوزهای بیشتر در اختیار ادمین باقی‌ بماند.

همچنین زیرساخت های اساسی و دیجیتالی ویکی‌پدیا شباهت بسیار زیادی به سامانه‌های محافظت شده و سرورهای مرکزی مورد استفاده‌  در دولت‌ها، بانک‌ها و سایر مراکز عمومی دارد. مدیریت این مراکز، سطح دسترسی، بروزرسانی و اقدامات امنیتی در مقابل هک و حملات سایبری، توسط مدیران و متخصصان آن‌ها صورت می‌گیرد. اما در عوض، ساختار اساسی شبکه بلاک چین کاملا متفاوت است و از پایگاه داده توزیع شده بهره می برد که هیچ کس نمی تواند آن را کنترل و مدیریت کند.

ساخنتار شبکه بلاک ‌چین بیت ‌کوین بصورت یک زنجیره‌ عمومی به اشتراک گذاشته شده است. این موضوع قابلیت دسترسی کامل به کل زنجیره و بلاک‌ها را برای همه‌ی افراد فراهم می کند و آن ها می‌توانند اطلاعات آن را مورد مطالعه قرار داده و بلاک جدیدی را به شبکه اضافه کنند.

فناوری بلاک چین چگونه کار می کند؟

کاربردهای مهم فناوری بلاک چین

 

اعتماد در بلاک چین:

اصل اعتماد یکی از اساسی ترین مسائل برای برقراری ارتباط بین دو گروه با یکدیگر است. اعتماد در دنیای دیجیتالی با احراز هویت و بررسی مجوزها انجام می گیرد. به بیان دیگر در دنیای دیجیتال سوالاتی از قبیل «آیا شما همان فردی که ادعا می‌کنید هستید؟» و «آیا شما مجاز به انجام کاری که می خواهید هستید؟» مطرح می‌شود.

در تکنولوژی بلاک‌ چین، داشتن کلید رمزنگاری خصوصی (Private Key) به معنای مالکیت است. در واقع کلید خصوصی یکی از قدرتمند ترین ابزارهای مالکیت برای رفع مسائل احراز هویت و شناسایی بشمار می رود.  از سوی دیگر، داشتن یک کلید خصوصی به تنهایی با وجود این تأیید اعتبار کافی نیست چراکه برای این اتفاق شبکه‌ای توزیع شده و همتا به همتا مورد نیاز است تا خطر جعل و نابودی اطلاعات را از بین ببرد. به بیان واضح تر، بر اساس پروتکل بلاک چین، تأیید اعتبار تراکنش‌ها، نتیجه تأیید آن توسط کل شبکه است.

پس می توان نتیجه گرفت که تأیید اعتبار راهی است که به روش ذکر شده در فضای دیجیتالی نیاز به اعتماد پر هزینه را از بین می ‌برد. فناوری بلاک‌ چین در بسیاری از موارد به عنوان محور اصلی تراکنش در اینترنت شناخته می‌شود بر همین اساس امروزه کارآفرینان در شرکت ها و صنایع مختلف دنیا با کاربردهای این فناوری بیش از پیش آشنا شده و ارتباطات بین‌المللی جدید و قدرتمندی را ممکن ساخته‌اند.

 

مقاله اصلی:

تفاوت بلاک چین با ویکی پدیا چیست؟

آموزش صفر تا صد ترید و تحلیل تکنیکال ارزهای دیجیتال

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

معرفی ارز دیجیتال اتریوم Ethereum

منبع: مرکز تحقیقات بلاکچین

اتریوم (Ethereum) چیست؟

اگر بخواهید اتریوم و نحوه عملکرد آن را بشناسید باید درکی از تکنولوژی بلاکچین داشته باشید. اگرچه تکنولوژی بلاکچین با بیت کوین شناخته شده است، اما سکه های بسیاری وجود دارند که فراتر از ارز دیجیتال هستند.در واقع، بیت کوین تنها یکی از صدها اپلیکیشنی است که از بلاکچین استفاده می کند.

اتریوم یک پلتفرم منبع باز، عمومی، بلاکچینی است که ویژگی قراردادهای هوشمند را اولین بار ارائه کرد. اتر توکنی است که بلاکچین ان مبتنی بر اتریوم است که می توان آن را میان اکانت ها منتقل کرد. در اتریوم می توانید اپلیکیشن های بلاکچینی بسازید که برای همگان قابل دسترسی باشد.

در گذشته ساخت اپلیکیشن های بلاکچینی (یا همان سکه ها) نیازمند علم و دانش بسیار وسیعی در کد نویسی و کریپتوگرافی، ریاضیات و همچنین منابع اطلاعاتی زیادی بود. اما این شرایط عوض شده است. اپلیکیشن های رای گیری و ثبت دارایی ها و املاک بسیارکمیاب بودند اما با توسعه این تکنولوژی، این برنامه ها هر روزه در حال توسعه و ارتقا هستند. اتریوم توانسته برنامه های غیرمتمرکز را به عنوان ابزاری در این زمینه ارائه کند. اتریوم یک پلتفرم بلاکچینی است که به هر کسی اجازه می دهد اپلیکیشن های غیر متمرکز را با استفاده از تکنولوژی بلاکچین بسازد و استفاده کند.

بلاک چین چگونه کار می کند؟

 

نحوه عملکرد و ویژگی های اتریوم

اتریوم شامل بسیاری از ویژگی ها و فن اوری هایی است که برای کاربران بیت کوین اشناست در حالی که بسیاری اصلاحات و نو اوری های مختص به خود را ارائه کرده است.
در حالی که بلاکچین بیت کوین صرفا یک لیست از تراکنش ها است، واحد سازنده اتریوم را می توان “اکانت” دانست. دو نمونه اکانت وجود دارد:
• حساب های خارجی (Externally Owned Accounts: EOAs) که به وسیله کلید خصوصی کنترل می شوند.
• حساب های قراردادی (Control Accounts) که توسط کد های قراردادی کنترل می شوند و به وسیله EOA ها فعال می شوند.
از نظر اغلب افراد تفاوت اصلی میان انها کنترل به وسیله انسان است.

برنامه های نامتمرکز دی اپس (DApps) چیست؟

 

قراردادهای هوشمند Smart Contract

ایا ممکن است با شخصی قرارداد ببندید که هرگز وی را ملاقات نکرده اید؟ ایا می توانید به شخصی در اتیوپی پولی قرض بدهید؟ ایا ممکن است در روزنامه ای در یک منطقه جنگی سرمایه گذاری کنید؟
پاسخ اغلب این سوالات “خیر” می باشد. دلیل این امر این است که یک قرارداد نیازمند اعتماد به شخص ثالث یا ایجاد اعتماد میان دو طرف قرارداد است.
قرارداد هوشمند اصطلاحی است که به برنامه هایی اطلاق می شود که زمانی که یک تراکنش برای کاربر فرستاده می شود، عمل می کند. کابران می توانند با اعمال کد های جدید به بلاک چین قراردادهای جدید بسازند.
در اتریوم شما به هیچ یک از اینها نیاز ندارید و اگر هر کدام از ملزمات بالا را بتوان روی شبکه بلاک چین ذخیره کرد، فضایی امن و بدون هزینه برای تمام افراد بوجود اورده ایم.
اگر دارید به این مسئله فکر می کنید که قراردادهای موجود را به شبکه بلاکچین منتقل کنید، بهتر است به همه قراردادهایی که به علت مقرون به صرفه نبودن یا عدم اعتماد به شخص مقابل از دست داده اید فکر کنید.
قرارداد هوشمند تنها یک اصطلاح است که برای توصیف کد های کامپیوتری به کار می رود که می توانند برای تبادل پول، اطلاعات، املاک، سهام، ویا هر چیز با ارزش دیگر به کار رود. قراردادهای هوشمند اگر شرایط مورد نظر وجود داشته باشند، مانند یک برنامه خودکار اجرا می شوند.به دلیل اینکه این قراردادها روی بلاکچین اجرا می شوند، دقیقا به همان صورتی که برنامه ریزی شده اند اجرا می شوند و هیچ گونه سانسور، کلاهبرداری و دخالت شخص ثالثی وجود نخواهد داشت.
با یک مثال اگر بخواهیم توضیح دهیم: تصور کنید که شما یک کسب و کار کوچک با دوستانتان دارید. استخدام وکیل و حسابدار پر هزینه است و اعتماد به یک شریک می تواند دشوار باشد. دقیقا شبیه شرایطی که در ان داشتن بیش از یک شریک می تواند احتمال کلاهبرداری را بالا ببرد.
 

کیف پول های اتریوم

کیف پول سخت افزاری

Nano Ledger
Trezor

کیف پول وب

MetaMask

کیف پول موبایلی

BRD

JAxx

 

کیف پول دستکتاپی

Atomic Wallet

MetaMask

Mist Wallet

Exodus

 

مقاله اصلی:

اتریوم (ethereum) چیست؟ آموزش صفر تا صد اتریم

بهترین کیف پول های اتریوم

دوره آموزشی صفر تا صد ترید و تحلیل تکنیکال ارزهای دیجیتال

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

معرفی ارز دیجیتال لیسک Lisk

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

لیسک (Lisk) چیست؟

پلتفرم لیسک (Lisk) در سال 2016 توسط دو مهندس جوان با نام های Max Kordek و Oliver Beddows پیاده سازی شد.

Lisk به عنوان یک فورک یا انشعاب از رمز Crypti شروع به کار کرد و با تامین بودجه از طریق ارائه یک ICO، موفق شد که سرمایه ای به میزان 5.8 میلیون دلار جذب کند.  در آن زمان، بعد از اتریوم این حجم از استقبال سرمایه گذاران در یک ICO بی سابقه محسوب می شد و توانست بودجه ای معادل ۱۴۰۰۰ بیت کوین را از طریق سرمایه گذاران جمع آوری کند. سرانجام در تاریخ 24 می سال 2016، توکن لیسک با نماد LSK، توانست با حمایت صرافی های بزرگ ارزهای دیجیتال در لیست کوین های قابل معامله در مارکت کریپتوکارنسی حضور پیدا کند.

پس از لیست شدن این ارز دیجیتال در صرافی های معتبر، بسیاری از افراد و تریدرها از لیسک استقبال کردند و این امر سبب شد تا حجم مبادلات آن بشدت بالا رود، تاجایی که بعد از بیت کوین در جایگاه دوم محبوب ترین ارزهای دنیای کریپتوکارنسی قرار بگیرد. نکته جالب این است که ۲ نفر از اعضای اصلی تیم توسعه دهنده Lisk به نام‌های علی حقیقت خواه و یاشار عیاری، ایرانی هستند.

لیسک به عنوان یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین عمومی شناخته می شود که بر روی برنامه های غیر متمرکز Dapp قابل اجرا خواهد بود. علاوه بر این توکن LSK، همچون بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال یک بستر برای سیستم پرداخت دیجیتالی و نامتمرکز ایجاد می کند. اما چیزی که لیسک را از سایر ارزهای دیجیتال متمایز می سازد، الگوریتم مورد استفاده در شبکه آن است. بر خلاف اغلب ارزهای دیجیتال که از الگوریتم Proof of Work ( اثبات کار) یا Proof of Stake ( اثبات سهام ) استفاده می کنند، لیسک از یک الگوریتم ویژه به نام الگویتم اجماع (DPoS) بهره می برد.  DPoS مخفف عبارت Delegated Proof of Stake است.

لیسک یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین ایجاد کرده است که همانند پلی‌استور و اپ‌استور، توسعه دهندگان را قادر می سازد تا اپلیکیشن ها و برنامه های خود را بر روی آن به اشتراک بگذارند. اما مهم ترین تفاوت Lisk با اپ‌استور و پلی‌استور این است که شرکت های اپل و گوگل، پلتفرم‌های خود را کنترل و مدیریت می‌کنند ولی شبکه Lisk بصورت غیرمتمرکز عمل می کند و طوری طراحی شده که بین تعداد زیادی کامپیوتر در یک بلاک‌چین عمومی اجرا می‌شود.

پلتفرم لیسک قابلیت های بسیاری برای توسعه دهندگان فراهم کرده است که توسط آن می توانند برنامه های مختلف را با استفاده از بلاک‌چین شخصی‌سازی شده، ایجاد و پشتیبانی کنند. همچنین لیسک یک غالب توسعه نرم‌افزاری برای نوشتن برنامه ها بر اساس زبان جاوا اسکریپت (SDK) ارائه کرده است تا دست برنامه نویسان حسابی باز باشد.

 

مزیت های  لیسک (Lisk)

یکی از نقاط ضعف شبکه های بلاک چین سنتی، پایین بودن سرعت آن ها در جابه جایی اطلاعات و ایجاد بلاک های جدید است. بر همین اساس هدف اصلی لیسک بوجود آمدن لیسک این است که هر کسی بتواند شاخه ی بلاک چین خود را به بدنه اصلی متصل کند و از این طریق، نه تنها سرعت شبکه بلاک چین را افزایش دهد، بلکه روز به روز به غنای پلتفرم مادر بیافزاید.

نکته جالب توجه این است که نوع زبان برنامه نویسی در لیسک متفاوت است، به عنوان مثال توسعه دهندگان بیت کوین از زبان برنامه نویسی C++ استفاده می کنند و یا در اتریوم، سالیدیتی (Solidity) زبان برنامه نویسی غالب محسوب می شود. اما در پلتفرم لیسک، جاوا اسکریپت (Javascript) به عنوان زبان برنامه نویسی اصلی در نظر گرفته شده است که این خود یک مزیت بزرگ برای لیسک بشمار می رود چرا که میلیون ها نفر از متخصصان کامپیوتر در جهان به این زبان تسلط دارند و می توانند نرم افزارهای غیر متمرکز دی اپ (Dapp) را بر روی آن پیاده سازی کنند.

 به همین علت مسئله مقیاس پذیری که در بسیاری از ارزهای دیجیتال همچون بیت کوین و اتریوم وجود دارد، برای لیسک مطرح نیست.

(مقالات مرتبط: بلاک چین چگونه کار می کند؟)

 

 کیف پول های لیسک (LSK) 

کیف پول سخت‌افزاری ترزور (TREZOR)

کیف پول ترزور یکی از کامل ترین و امن ترین کیف پول های سخت افزاری است که قابلیت پشتیبانی از LSK را دارد.

 

کیف پول آنلاین کوین پیمنت  ( CoinPayments)

کوین پیمنت ( CoinPayments) یکی از محبوب‌ترین کیف پول‌های تحت وب است که تقریبا از تمام ارز‌های دیجیتال معتبر پشتیبانی می‌کند.

 

لیسک‌‌ نانو (Lisk Nano)

کیف پول نسخه دسکتاپ لیسک نانو Lisk Nano توسط توسعه دهندگان لیسک طراحی شده است و به کاربران اجازه می دهد تا بصورت خودکار به فول‌‌نودهای (full nodes) لیسک متصل شوند و در حال حاضر از لینوکس، ویندوز و مک پشتیبانی می‌‌کند.

 

لیسک‌‌ هاب (Lisk Hub)     

 لیسک‌‌ هاب (Lisk Hub) یک راه‌‌حل همه‌‌جانبه به‌‌ منظور مدیریت شناسه Lisk شماست که قابلیت دسترسی و ارسال توکن‌‌های LSK را دارد.

 

لیسک‌‌کور (Lisk Core)

کیف پول نسخه دسکتاپ Lisk core نیز توسط تیم توسعه دهنده لیسک طراحی شده است، اما بر خلاف لیسک نانو و لیسک کور یک کیف پول فول نود محسوب می شود و ب اغلب توسط کاربران حرفه ای مورد استفاده قرار می گیرد.

 

متن اصلی مقاله:  ارز دیجیتال لیسک (Lisk) چیست؟ هر آنچه که باید بدانیم

 

مطالب مرتبط:

لایت کوین (Litecoin) چیست؟ هر آنچه که باید بدانیم

ارز دیجیتال ترون (TRON) چیست؟ هر آنچه که باید بدانیم

ارز دیجیتال بایننس کوین (BNB) چیست؟ هر آنچه که باید بدانید

ارز دیجیتال تتر (Tether) چیست؟

استیبل کوین (Stablecoin) چیست؟ هر آنچه که باید بدانیم

 

---

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

---

 

سرمایه گذاری در بورس یا ارزهای دیجیتال؟

 

بسیاری از سرمایه‌گذاران که به بازار ارزهای دیجیتال وارد می‌شوند، قبلا ابزارهای مالی (سهام، آتی، انواع اوراق بهادار) را معامله‌ نکرده‌‌اند ولی با این حال، اکثر آن‌ها اطلاعاتی در مورد بازار سهام دارند. به طور کلی استفاده از دانش بازار سهام و بهره‌گیری از آن در بازار ارزهای دیجیتال کار هوشمندانه‌ای نیست.

در این مطلب قصد داریم که به بیان تفاوت‌ها و شباهت‌های سهام و ارزهای دیجیتال بپردازیم تا بتوانید به درک درستی از سرمایه‌گذاری و معامله‌گری در آنها دست پیدا کنید.

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

 

---

ارزش دارایی

---

اول از همه، شباهت گریزناپذیر بین ارزهای دیجیتال و سهام این است که ارزش آنها براین اساس تعیین می‌شود که طرف مقابل معامله چقدر حاضر است بابت آن پول بپردازد. به طور مثال اگر قیمت یک سهم یا ارز دیجیتال در بازار 1 دلار باشد ولی فروشنده‌ای بخواهد آنرا با قیمت 10 دلار بفروشد، اگر شخصی حاضر شود بابت آن دارایی، 10 دلار را بپردازد، قیمت دارایی موردنظر همان 10 دلار خواهد بود.

بنابراین به طور کلی تنها چیزی که مهم است، مشتریان و فروشندگان هستند که مایل به فروش یا خرید در یک قیمت مشخص هستند یا خیر. با این حال، تفاوت‌هایی هم در بخش ارزش‌گذاری وجود دارد و سهام برخلاف ارز دیجیتال براساس شیوه‌های مختلفی قیمت‌گذاری می‌شود.

 

 

---

حق مالکیت و حظور در مجمع

---

تفاوت آشکار رمزارزها و سهام در این است که با خرید ارزهای دیجیتال (همان‌طور که در بالا گفتیم) شما هیچ حقی برای رای‌دادن یا مالکیت در شرکت نخواهید داشت.

اگر شما صاحب 1 درصد از سهام شرکت باشید، در صورت ورشکستگی، شما مجاز به دریافت 1 درصد از دارایی‌های آن شرکت خواهید بود. (بعد از اینکه بدهی‌های اولویت‌دار پرداخت شد).

با خرید سهام این حق را دارید در جلسات عمومی شرکت حضور داشته باشید. با این وجود حق مالکیت و رای دادن در دنیای رمزارزها بی‌معنی است و اگر شما 1 درصد از یک ارز دیجیتال را داشته باشید، هیچ مالکیتی در هیچ شرکتی ندارید و حق رای‌دادن یا حضور در مجامع شرکت را نخواهید داشت. با این حال می‌توان گفت 99 درصد سهام‌داران در بازار سهام فقط به میزان سود و بازگشت سرمایه (ROI) اهمیت می‌دهند و داشتن مالکیت واقعی و حق رای در یک شرکت برای آنها اهمیت چندانی ندارد.

 

 

---

سود سهام

---

تفاوت دیگر بین سهام و ارز دیجیتال دسترسی به سود سهام است. شرکت‌های موفق اغلب به سهام‌داران خود مقداری سود نقدی می‌دهند. مقدار سود سهام توسط هیئت مدیره شرکت پیشنهاد شده و توسط مجمع عمومی سهام‌داران شرکت تصویب می‌شود. قابلیت سود سهام (به جز چند مورد استثنا) در دنیای رمزارزها حضور ندارد.

با وجودیکه در ارزهای دیجیتال چیزی به اسم سود سالیانه (به شکل مشابه سهام) وجود ندارد، گاهی اوقات در ارزها انشعاب‌هایی انجام می‌گیرد و به دارندگان ارز، مقداری ارز جدید تعلق می‌گیرد که بدون هیچ زحمتی می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند. ( در مورد انشعاب ارزهای دیجیتال یا Fork این مطلب را بخوانید)

 

 

---

دسترسی به اطلاعات مهم

---

تفاوت بزرگ دیگر در بورس و ارزهای دیجیتال این است که سهام به‌شدت توسط قانون حمایت می‌شود. قوانین و مقررات متعددی در مورد بورس‌ و شرکت‌ها وجود دارد که چه کاری باید انجام دهند و چه کاری نباید انجام دهند.
به‌عنوان مثال، قوانین مربوط به تجارت داخلی، افراد را از تجارت مبتنی‌بر اطلاعات حساس که می‌تواند روی قیمت اثر بگذارد منع کرده است (مانند دیتاهایی که بر ارزش سهام یک شرکت خاص تاثیر می‌گذارد) این یعنی یک سرمایه‌گذار نمی‌تواند اطلاعات حساسی داشته باشد و از بی‌اطلاعی افراد دیگر برای کسب سود و معامله استفاده کند. این در حالیست که چنین معاملاتی در دنیای ارزهای دیجیتال کاملا ممکن و شدنی است.

 

 

---

گزارش‌ها و صورت‌‌های مالی

---

یکی دیگر از بخش‌های مهم مقررات، قوانین انتشار دوره‌ای گزارش‌ها و صورت‌های مالی است. همان‌طور که قبلا و در قسمت معیارهای ارزیابی ذکر شد، شرکت‌هایی که سهام آن‌ها در بازار قرار دارد، صورت‌های مالی سه ماه و یک‌ساله خود را انتشار می‌دهند تا با شرح چگونگی عملکرد و رشد شرکت، انتظارات را از آینده شرکت بیان نمایند.
اگر شرکت دلیلی بیابد که نشان‌دهنده مشکل در رسیدن به انتظارات است، باید یک بیانیه عمومی برای بازبینی در اظهارات مالی منتشر نمایند. اما در دنیای ارزهای دیجیتال، شرکت هیچ تعهدی در ارائه صورت‌حساب‌های مالی و انتظارات خود از آینده ندارند.

لازم به ذکر است که نبود قوانین و الزامات به ارائه گزارش‌ها و صورت‌های مالی، یک ریسک ذاتی در سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال به شمار می‌رود و این مورد اغلب سرمایه‌گذاران را برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال به شکل و تردید می‌اندازد.

 

---

ساعات معاملات

---

بازار سهام همیشه برای معامله باز نیست و در زمان‌های خاصی (با توجه به موقعیت کشور) بسته می‌شود. اگر از این وضع خسته‌ شده‌اید و می‌خواهید در خانه‌ی خود به معامله بپردازید، می‌توانید در حالیکه روی مبل خانه‌تان لم‌داده‌اید امیدوار باشید با انجام چندمعامله، از ارزهای دیجیتال سود کسب کنید.
معاملات ارزهای دیجیتال، 24 ساعته، 7 روز هفته و 365 روز سال در دسترس است. حتی در تعطیلات نیز قادرید به معاملات ارزها بپردازید و سرمایه‌گذاری نمایید.

 

 

---

کارمزد معاملات

---

یکی دیگر از تفاوت‌ها، هزینه‌های معاملات در بازار سهام و رمزارزها است. به‌طور کل، هزینه‌ها در بازار سهام چندین برابر ارزهای دیجیتالی است. در رمزارزها تنها باید مقادر بسیار کمی برای کارمزد معاملات بپردازید (مثلا در صرافی معتبری مانند بایننس، کارمزد معاملات فقط 0.05 درصد است، در حالیکه در بورس تهران، کارگزاران برای خرید حدود 0.5 درصد کارمزد و برای فروش حدود 1 درصد کارمزد و مالیات از مبلغ معامله کسر می‌کنند)

در دنیای ارزهای دیجیتال، اما هزینه‌هایی برای واریز و برداشت وجود دارد که با نام Transaction Fee از مبالغ ارسالی و دریافتی به پلتفرم‌های معاملاتی کسر می‌شود. این مقدار کارمزد بستگی به ارز موردنظر شما دارد. در برخی از ارزها حتی چنین کارمزدی نیز وجود ندارد و یا بسیار بسیار کم است.

در سمت دیگر، برخی از پلتفرم‌های معاملاتی ارزهای دیجیتال مانند Cobinhood، حتی امکان معاملات با کارمزد صفر درصد را فراهم کرده‌اند.

آخرین تفاوت بین ارزهای دیجیتال و سهام در این است که بسیاری از صرافی‌ها و پلتفرم‌های معاملاتی ارزهای دیجیتال، کارمزدی برای برداشت مبالغ از صرافی تعیین کرده‌اند. در حالیکه چنین کارمزدی در کارگزاری‌های بازار سهام وجود ندارد.

 

مقاله اصلی:  تفاوت سرمایه گذاری در بورس ایران با بازار ارزهای دیجیتال

 

مطالب مرتبط:

در بورس سرمایه گذاری کنم یا ارزهای دیجیتال؟

کاربرد تحلیل تکنیکال در بازار ارزهای دیجیتال

آمورش ترید و سرمایه گزاری در ارزهای دیجیتال

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

آیا بیت کوین حباب اقتصادی است؟

بیت کوین و حباب اقتصادی

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

 

اولین جبهه‌گیری‌های جدی علیه بیت‌کوین با فرضیه حباب قیمتی زمانی وقوع پیدا کرد که ارزش هر بیت‌کوین به بالاتر از سطح  ۵هزار دلاری صعود کرد. حالا که ارزش بیت‌کوین از این سطح سقوط کرد نیز فرضیه حباب تجلی دوباره یافت.

فرضیه حباب: بازار ارزهای دیجیتالی به دلیل گسترش رویکرد بین‌المللی که به وضع مقررات محدودکننده گرایش دارد، بارها روند نزولی را تجربه کرده است. درصد سقوط این ارزها بار دیگر فرضیه حباب را بر سر زبان‌ها انداخت. اکثر ارزهای دیجیتالی که در صدر فهرست ارزش بازار این ارزهای دیجیتالی قرار دارند، کاهش قیمت شدیدی را تجربه کردند. به عنوان مثال، بیت‌کوین از مرز ۴هزار دلاری هم سقوط کرد و حتی برخی کارگزاری‌های فعال در هنگ‌کنگ، بیت‌کوین را با قیمت ۳۳۰۰ دلاری نیز معامله می‌کنند.

فرضیه حباب بیت‌کوین که پس از عبور قیمت این ارز دیجیتالی از ۵هزار دلار شکل گرفته بود، با بازگشت به همین قیمت بار دیگر و بیش از همیشه مورد تحلیل کارشناسان قرار گرفت؛ البته این فرضیه با نظریات علمی و اقتصادی پشتیبانی نمی‌شود. فرضیه حباب به صورت مقایسه‌ای شکل گرفته است. کارشناسانی که از این فرضیه دفاع می‌کنند، حباب مشهور قرن هفدهم که به «تولیپ‌مانیا» یا شیدایی رز هلندی معروف شده، حباب دهه ۱۹۹۰ نزدک یا حتی حباب بازار سهام پیش از «رکود بزرگ» را به عنوان شواهد تایید‌کننده فرضیه خود به کار می‌برند.

با این اوصاف که شواهد علمی مورد نیاز موجود نیستند، دلایلی که ارزش بازار ارزهای دیجیتالی را نزولی کرده‌اند، اهمیت بیشتری نسبت به گمانه‌زنی‌ها پیدا می‌کنند. مولفه‌هایی که سقوط بازار رمز ارزها را پشتیبانی کردند شامل افزایش قوانین محدودکننده در مراکز مهم بیت‌کوین، تعطیلی برخی از کارگزاری‌ها، افزایش قیمت برق برای استخراج‌کنندگان بیت‌کوین و رشد قیمت ثبت تراکنش این‌ ارزها می‌شوند. مجموعه این مولفه‌ها سرمایه‌گذاران را دچار حمله اضطرابی (پانیک) کرد که منجر به هجوم فروشندگان شد.

افزایش هزینه تولید و انتقال: مقررات جدید برای ارزهای دیجیتال به معنای افزایش هزینه تولید و استخراج این ارزها است. زمانی که هزینه گرداندن دفتر حسابرسی کل بیش از حد انتظار بالا برود، از حجم شرکت‌کنندگان در تراکنش‌ها و اثبات تراکنش‌ها کاسته می‌شود. این روند در طول چند روز اخیر در بازار دارایی‌های دیجیتالی مشاهده شد. به‌دنبال افزایش هزینه تولید و حسابرسی، هزینه ثبت تراکنش‌ها (مبادله موفق) نیز رشد می‌کند. هنگامی که هزینه ثبت تراکنش‌ها بیش از اندازه افزایش یابد، حجم تراکنش‌ها در این بازار کاهش یافته و رونق این بازار کمتر می‌شود.

 

مقاله اصلی:  بیت کوین حباب اقتصادی است یا طلای دیجیتال؟

 

---

  ارزش بازار ارزهای دیجیتال

---

ارزش بازار ارزهای دیجیتالی با افت ۸۱ میلیارد دلاری خود ظرف دوره ۳۰ روزه سقوط ۶۳ درصدی را به بازار نوظهور رمزارزها تحمیل کرد. این بازار در دوران اوج خود ارزشی بالغ‌بر ۸۰۰ میلیارد دلار را تجربه کرده بود؛ اما در ماه های گذشته با تداوم روند نزولی ارزهای رمزنهاد به ۱۲۸ میلیارد دلار رسیده است. این افت کم‌سابقه ناقوس خطر را در این بازارها به صدا درآورده است. سرمایه‌گذاران، استخراج‌کنندگان و حتی سفته‌بازان دیجیتالی زمانی‌که زنگ خطر را شنیدند خروج را به حفظ موقعیت ترجیح دادند. صف فروشندگان زیان‌دیده، کناره‌گیری برخی از استخراج‌کنندگان به‌دلیل کاهش بازدهی عملیات ماینینگ و سفته‌بازانی که به آربیتراژ در قیمت‌های بالاتر عادت کرده بودند، اوضاع را برای ارزهای دیجیتال وخیم‌تر کرد.

 

---

تراکنش های گران بیت کوین

---

هزینه ثبت تراکنش‌ها در این بازار، با وجود افت قیمت رمزارزهایی از جمله بیت‌کوین با همان نسبت کاهش نیافته‌ است. هزینه تراکنش در بالاترین سطح قیمت بیت‌کوین نزدیک به ۲۰هزار دلار ثبت شده بود؛ حدود ۱۶۲ دلار به ازای هر تراکنش رسیده بود که نسبت قیمت ارز به هزینه تراکنش به ۱۲۳ می‌رسید؛ با این حال حتی روزهای گذشته هزینه تراکنش‌ها با سیر نزولی که داشتند همچنان کمتر از سیر متعادل ثبت شده‌اند. بنابرین دلیل بالا ماندن هزینه تراکنش ۲۵ دلاری در قیمت ۴هزار دلاری بیت‌کوین، نسبت قیمت ارز به هزینه ثبت تراکنش آن ۱۶۰ برآورد می‌شود که نسبت به قیمت ۴هزارتایی همچنان بالاتر از حد نرمال است.

 

مطالب مرتبط:

بیت کوین چگونه کار می کند؟ + ویدیو

فناوری بلاک چین چگونه کار می کند؟

سرمایه گذاری بلند مدت در ارزهای دیجیتال

 

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

حباب اقتصادی چیست؟ حباب قیمتی

                                                                                                 

ریزش قیمت در بازارهای مالی بیشتر اوقات در نتیجه افزایش هیجانات سرمایه‌گذاران و ضعف آنها در کنترل احساسات روی می‌دهد. به طور کلی حباب قیمت زمانی به وجود می‌آید که تقاضای زیادی برای یک دارایی شکل می‌گیرد، به طوری که قیمت آن دارایی به بیش از ارزش واقعی و معقول خود می‌رسد.

در یک بازار بدون حباب، افزایش قیمت دارایی به این دلیل است که یک اتفاق مثبت یا اثرگذار در شرکت، بازار یا اقتصاد رخ داده است و این اتفاق باعث شده ارزش آن دارایی (که می‌تواند سهام شرکت، ارز دیجیتال یا هرچیز دیگری باشد) افزایش یابد.

در پدیده حباب قیمت، افزایش قیمت آن دارایی معمولا به دلیل اتفاقات بنیادی نیست، بلکه ممکن است سرمایه‌گذاران در یک جو احساسی و هیجانی قرار گیرند و بصورت غیرمنطقی و گاهی اوقات براساس شایعات، دست به خرید دارایی (سکه یا ارز) بزنند. در این شرایط اگر میزان عرضه ثابت بماند یا کفاف این افزایش تقاضا را ندهد، قیمت رشد بیشتری پیدا می‌کند و باعث افزایش قیمت نجومی آن دارایی می‌شود.

حباب قیمت را بسیاری از ما در بازارهای مختلف و حتی بازارهایی مانند اقلام خوراکی در زمان‌های خاص مشاهده کرده‌ایم.

حباب قیمت در بازارهای مالی را می‌توان به حباب صابونی تشبیه کرد که رفته رفته بزرگتر می‌شود ولی از آنجایی که منشا این حباب صرفا به یک اشاره از بین می‌رود، در نهایت می‌ترکد و در این هنگام است که بسیاری از سرمایه‌گذاران آن بازار، در تلاش برای خروج از بازار، سرمایه زیادی را از دست می‌دهند.

سقوط بازارهای مالی یک کاهش قابل توجه در ارزش کل بازار است و دلایل بسیاری دارد ولی بسیاری از اوقات، عامل آن، ترکیدن حباب است که باعث چنین سقوط‌هایی می‌شود. ترکیدن این حباب گاهی اوقات با یک جرقه اتفاق می‌افتد که خارج از بازار روی می‌دهد (مثلا یک رویداد سیاسی)

در شرایطی که شاخص بورس یا قیمت یک دارایی به شدت در حال کاهش است، سرمایه‌گذاران با چشم خود شاهد آب‌رفتن سرمایه‌شان هستند و این عامل در شرایطی خاص باعث می‌شود یکباره حجم زیادی از سفارشات فروش توسط سرمایه‌گذاران وحشت‌زده در آن بازار ارسال شود تا هرچه سریعتر از آن بازار خارج شوند.

این هجوم برای فروش یک دارایی، به سقوط بیشتر آن بازار دامن می‌زند. در مورد بازار سهام، معمولا این عامل به بسیاری از شرکت‌های دیگر نیز (که قیمت سهام‌شان حبابی نیست) سرایت می‌کند و باعث افت قیمت سهام آنها نیز می‌شود.

رابطه بین حباب قیمت و سقوط بازارهای مالی مشابه رابطه بین ابرها و باران است. همان‌طور که می‌دانید گاهی اوقات با وجود ابری بودن آسمان، باران نمی‌بارد، یعنی وجود ابر در آسمان تضمین‌کننده بارندگی نیست، اما از طرف دیگر، بارش باران بدون وجود ابر امکان‌پذیر نیست.
با در نظر گرفتن جناس موجود در این مثال، حباب‌ها در بازارهای مالی شبیه به ابر و بحران‌های مالی شبیه به باران هستند. بنابراین بحران‌های مالی همیشه از حباب‌های قیمت ناشی می‌شوند و هرچه حباب‌ها بزرگ‌تر (ابرها ضخیم و فشرده‌تر) باشد، باران سنگین‌تری خواهد بارید.

البته باید به تفاوت بین سقوط قیمت و تعدیل (اصلاح قیمت) توجه کنید. تعدیل یا اصلاح بازار در زمانی که بازار رشد زیادی داشته رخ می‌دهد، زیرا بازارها در یک مسیر و خط مستقیم حرکت نمی‌کنند. این تعدیل یا اصلاح قیمت ممکن است بزرگ یا کوچک باشد و شاید بتوان آنها را درس عبرتی برای سرمایه‌گذاران مغرور دانست که تصور می‌کنند بازار در رشد باقی می‌ماند.

تعدیل‌ها و اصلاح قیمت‌ها در بازارهای مختلف متفاوت است. به طور مثال کاهش قیمت 25 درصدی در یک ارز دیجیتال شاید به عنوان ترکیدن حباب در نظر گرفته نشود ولی همین مقدار کاهش در بازار سهام قطعا کاهشی شدید و یک بحران مالی است.

 

مطالب مرتبط:

حباب اقتصادی یا حباب قیمت (Economic bubble) چیست؟

بیت کوین حباب اقتصادی است یا طلای دیجیتال؟

در بورس سرمایه گذاری کنم یا ارزهای دیجیتال؟

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

ارز دیجیتالی چیست و چه کاربردهایی دارد؟

                                                                                

 

در چند سال اخیر ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده بسیاری همچون بیت کوین، مونرو، ریپل و اتریوم از محبوبیت و استقبال بی‌نظیری برخوردار شده و کاربران بسیاری در جهان به دنبال استخراج و تبدیل پول‌های خود به ارزهای دیجیتالی هستند؛ چراکه این روزها بسیاری از افراد با خرید و استخراج این ارز توانسته اند به پول زیادی دست پیدا کنند. این گزارش به مرور و معرفی مختصری بر تعاریف و انواع مختلف ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده موسوم به cryptosurrency می پردازد.

به گزارش مرکز تحقیقات بلاک چین، بسیاری از کشورهای جهان در تلاشند تا این پول بی‌افسار را کنترل کرده و معاملات با آن را تا حد امکان محدود کنند؛ چراکه آن‌ها بر این باورند بیت کوین به تجارت‌های غیرقانونی و غیرمجاز همچون تجارت اسلحه، تجهیزات تروریستی، قاچاق داروو مواد مخدر دامن زده و به علت آنکه مقامات قضایی و پلیس نمی‌توانند طرفین معامله را شناسایی و ردگیری کنند، باعث سهولت استفاده از آن می‌شود. این درحالیست که برخی دیگر از کشورها با وضع قوانین دقیق و درست، استفاده از این ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده را مجاز اعلام کرده‌اند.

 زمانی که بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ برای نخستین بار در بازارهای جهانی ظهور پیدا کرد، ارزش آن حتی از یک دلار هم کمتر بود اما در ماه‌های گذشته حتی تا مرز ۲۰ هزار دلار هم رسید. درواقع، فناوری بیت‌کوین ‌که یک پول رمزنگاری شده است، این امکان را به کاربران می‌دهد که بدون نیاز به هیچ بانکی مبادلات مالی خود را انجام دهند و همچنین هویت طرفین معامله نیز ناشناس باقی می‌مانند.

برای اطلاع از قیمت لحظه ای ارزهای دیجیتال به این صفحه مراجعه فرمایید.

 

نکته ای که باید در نظر داشت آن است که بیت کوین تنها یک نوع خاص از یک ارز دیجیتالی رمزنگاری شده و این در حالیست که مردم و کاربران بیشتر با بیت کوین آشنایی دارند و باید بدانند که این ارزها انواع و دسته بندی های متفاوت و گوناگونی دارند که در این گزارش به بررسی و مرور مختصری بر مهم ترین آنها خواهیم پرداخت:

 

ارز دیجیتال بیت کوین: بیت کوین از سال ۲۰۰۹ میلادی معرفی شد و به تدریج به مشهورترین ارز دیجیتال در سراسر جهان که ارزش بسیار بالایی پیدا کرد، تبدیل شد. گفته می شود ارزهای دیجیتالی رمزپایه غیرقابل هک هستند و باید به صورت ناشناس و با استفاده از سخت افزارهای قدرتمندی از پلتفرم های مخصوص استخراج این نوع ارزهای مجازی، استخراج یا به اصطلاح ماینینگ شوند.

در واقع باید گفت که ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده بر پایه فناوری بلاک چین (Blockchain) هستند که حقیقتا نقش یک پایگاه داده را برای رمزنگاری، ثبت و ایمن سازی تراکنش‌های دیجیتالی بازی می کنند.

 

در صورت تمایل برای آموزش بیشتر به مقاله بیت کوین چگونه می کند مراجعه کنید.

 

 

ارز دیجیتال اتریوم: اتریوم ارز دیجیتالی رمزپایه ای است که در سال ۲۰۱۳ میلادی توسط ویتالیک بوترین عرضه شد و به سرعت مورد استقبال کاربران فعال در فضای مجازی و اینترنت قرار گرفت. اتریوم بیش از اینکه یک ارز مجازی باشد، یک پلتفرم نرم افزاری قابل برنامه ریزی غیرمتمرکز بر پایه بلاک چین است که به کاربران اجازه می دهد نرم افزارهای مستقل توزیع شده را به راحتی و در کمال امنیت و سهولت اجرا کنند.

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر به مقاله اتریوم (ethereum) چیست؟ رجوع کنید.

 

ارز دیجیتال Zcash: این ارز مجازی رمزپایه نیز بر پایه بلاک چین است؛ با این تفاوت که تمامی اطلاعات مربوط به تراکنش ها به طور کامل رمزنگاری شده و پنهانی است. به گفته کارشناسان فعال در این حوزه، اگر بیت کوین را http در نظر بگیریم، zcash عبارت ایمن شده httpsخواهد بود.

 

ارز دیجیتال لایت کوین : این ارز مجازی رمزپایه در سال ۲۰۱۱ میلادی توسط چارلز لی در گیت هاب معرفی شد که از شبکه انتقال همتا به همتا یا P۲P بهره میبرد و همچنین به منظور افزایش امنیت و حصول اطمینان از تراکنش های انجام شده نیز از معادلات پیچیده ریاضی استفاده می کند. این پول مجازی ارزش کمتری نسبت به بیت کوین دارد؛ به گونه ای که تحلیلگران معتقدند لایت کوین در مقایسه با بیت کوین، همچون نقره در برابر طلاست.

 

ارز دیجیتال داج کوین:  این پول مجازی نیز با بهره گیری از سامانه همتا به همتا (P۲P) به کاربران در فضای اینترنت این امکان را میدهد تا مبالغ پرداختی موردنظر خود را به صورت آنلاین ارسال کرده و پرداخت امنی داشته باشند.

 

ارز دیجیتال دَش کوین : این نوع خاص از ارزهای مجازی نیز برپایه بلاکچین بوده که از شبکه همتا به همتا (P۲P) بهره میبرد. دش کوین نخستین شبکه غیرمتمرکز کاملا خصوصی است که به کاربران اجازه می دهد با قابلیت ارسال خصوصی بتوانند به تمامی تاریخچه فعالیت و موجودی خود دسترسی پیدا کنند و تراکنش های خود را در یک فضای کاملا ایمن و سریع انجام دهند.

 

البته استخراج ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده به همین سادگی‌ها هم نیست و استخراج کنندگان (Miners) باید مبلغی را تحت عنوان سرمایه گذاری در پلتفرم مربوطه به وثیقه بگذارند و هنگامی پول خود را در قالب بیت کوین پس می گیرند که استخراج آن ها برای شبکه مفید، سودمند و سودآور بوده باشد. در واقع، این مبلغ برای حراست از شبکه و امنیت آن پرداخت می شود. بیت هایی که در طول زمان به آرامی تولید می شوند، به کاربرانی افزوده می شود که یک بلوک از تبادلات به بلاک چین اضافه کنند.

 

مطالب مرتبط:

رمز ارز یا ارز دیجیتال چیست؟ + ویدیو

کاربرد تحلیل تکنیکال در بازار ارزهای دیجیتال

فناوری بلاک چبن چگونه کار می کند؟

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

 

 

بیت کوین چیست؟ معرفی بیت کوین به زبان ساده

معرفی بیت کوین:

در این مقاله تعریف ساده و جامعی از سیستم بیت کوین و چگونگی کار کرد آن ارائه می کنیم، همچنین به شما می گوییم که بیت کوین چگونه می تواند برای شما سود آور باشد و چگونه از کلاهبرداری های این جوزه در امان بمانید.

 

بیت کوین چیست؟ (ساده ترین تعریف)

بعضی از افراد معتقدند که بیت کوین در سال 2008 میلادی شکل گرفت و در آن زمان، جریان‌های معترض بانک های بزرگ را به سوء استفاده از پول مردم، فریب دادن مشتریان و گرفتن کارمزد های غیر منطقی متهم کرده بودند. هدف توسعه دهندگان بیت کوین این بود که واسطه را از بین ببرند، تراکنش‌ها را ناشناس کنند، کارمزدها را کاهش دهند و فساد مالی را نابود کنند، علاوه ب  این صاحبان پول را مسئول همه چیز قرار دهند. از همین رو آن ها یک سیستم غیر متمرکز بوجود آوردند که افراد بتوانند دارایی های خود را کنترل کرده و به تمامی جزئیات آن نظارت کنند.

برای اینکه درک عمیق تری از  مفهوم بیت کوین داشته باشیم، باید بیت کوین را به دو بخش اصلی تقسیم بندی کنیم. در بخش اول، بیت کوین را می توان به عنوان توکن یا یک کد که نشان دهنده مالکیت ماهیت دیجیتالی است در نظر گرفت. بخش دوم، بیت کوین به عنوان پروتکل و شبکه ای که وظیفه ی حفظ تعادل بیت توکن‌ها را بر عهده دارد در نظر گرفته می شود.

سیستم بیت کوین کاربران را قادر می سازد که پرداخت‌ها را بدون نیاز به یک بانک یا درگاه پرداخت انجام دهند. بیت کوین اساسا به صورت الکترونیکی بوجود آمده و مانند ریال یا پول های دیگر بر روی کاغذ چاپ نمی‌شود، همچنین بیت کوین توسط کامپیوترهایی که در سراسر جهان قرار دارند و از نرم افزاری خاص و رایگان استفاده می کنند تولید می‌شود.

بیت کوین جزو اولین نمونه های ارزهای رمزپایه به شمار می آید. ارزهای رمز پایه در واقع یک نوع دارایی دیجیتالی محسوب می شوند که تایید آن ها بر اساس رمزنگاری انجام می گیرد و  برخی از خصوصیات پول های رایج را دارا می باشند. در حال حاضر بیت کوین توانسته است که در مدت زمان کوتاهی جایگاهی مناسب در بین عموم مردم داشته باشد. همچنین شرکت های بزرگ دنیا، بیت کوین را به عنوان یک ارز رایج برای پرداخت‌های خود قبول کرده اند. شرکت‌های ثروتمندی همچون دل، پی پل، آمازون و مایکروسافت نیز از بیت کوین برای پرداخت‌های خود استفاده می کنند.

چه کسی بیت کوین را ساخت؟

یک توسعه دهنده نرم افزار که با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) شناخته می شود، بیت کوین را به عنوان یک سیستم پرداخت الکترونیکی که بر پایه روش اثبات مسائل ریاضی کار می کند در سال 2008  به جهان معرفی کرد. ایده ساخت بیت کوین بوجود آوردن یک ابزار مبادله بود که بدون ‌نیاز به یک نهاد مرکزی عمل می کند و قادر است تا معاملات را به صورت الکترونیکی و به روشی امن، معتبر و غیر قابل تغییر کند.

از زمان پیدایش بیت کوین تا به امروز هیچ کس نتوانسته هویت ساتوشی ناکاموتو را شناسایی کند. چرا که ناکاموتو در سال 2011 به یکباره از صحنه اینرتنت محو شد. در طی سال‌های اخیر، افراد زیادی مدعی شده اند که ساتوشی ناکاموتو هستند، اما کسی تا به امروز آن را ثابت کند.

 

 

بیت کوین چگونه کار می‌کند؟

بعد از آشنایی با اینکه بیت کوین چیست، حال به نحوه کارکرد بیت کوین خواهیم پرداخت. گفتیم که بیت کوین را می‌توان هم به عنوان ارز مجازی بیت کوین و هم به عنوان تکنولوژی مربوط به آن در نظر گرفت. بیت کوین بر روی یک بستر لجر عمومی به نام بلاک چین فعالیت می کند و تمامی تراکنش‌های تایید شده را در داخل بلوک‌ها نگهداری خواهد کرد. هنگامی که یک بلوک به سیستم وارد شد، این بلوک به همه ی کامپیوترهای شبکه همتا به همتا (peer-to-peer) فرستاده شده و کاربران اطلاعات آن را بررسی و تایید می کنند. از همین رو تمامی کاربران از تراکنش‌های انجام شده مطلعند، همچنین این کار از دزدی ها و پرداخت های دوباره جلوگیری می کند. بدین صورت که این فرآیند به کاربران بلاکچین کمک می کند تا به سیستم اعتماد پیدا کنند.

کامپیوترهایی که به شبکه بلاک چین متصل هستند وظیفه ی حل مسائل سخت ریاضی را بر عهده دارند، از همین طریق بیت کوین تولید می شود و به آن ها پاداشی برای کارشان داده می شود. به فرآیند حل مسائل ریاضی در شبکه بلاک چین، ماینینگ یا استخراج بیت کوین می‌گویند. سیستم بیت کوین به گونه ای طراحی شده است که به مرور زمان فرآیند ماین بیت کوین دشوار‌ شود و تعداد بیت کوین‌هایی که می‌توانند استخراج شوند محدود و به میزان 21 میلیون عدد باشد. به همین علت، هیچ روشی وجود ندارد که یک بانک بتواند با تولید حجم زیادی از بیت کوین از ارزش آن بکاهد.

 

تفاوت بیت کوین با ارزهای سنتی چیست؟

 

اگر دو طرف یک معامله بخواهند، بیت کوین برای خرید به صورت الکترونیکی می‌تواند کارایی داشته باشد. به  همین  علت، بیت کوین مانند ارزهای سنتی و مرسوم امروزی مانند ریال، دلار، یورو و... به صورت آنلاین مبادله می شود.

از جمله  مزیت های بیت کوین نسبت به پول های رایج دنیا موارد ذیل را می توان نام برد:

1. نامتمرکز بودن (Decentralization)

مهم ترین ویژگی بیت کوین همین نامتمرکز بودن است. هیچ سازمانی شبکه بیت کوین را کنترل و نظارت نمی کند، بلکه گروهی از کد نویسان به صورت داوطلبانه بر روی یک شبکه متن باز از کامپیوترهای جهانی فعالبت می کنند.

 

2. عرضه محدود (Limited supply)

ارزهایی مانند دلار، یورو، ین و غیره که به آن ها ارزهای فیات می گویند، به صورت نامحدود و به دلخواه یانک های مرکزی چاپ و عرضه می شوند، اما در بیت کوین عرضه به شدت محدود بوده و توسط یک الگوریتم زیر ساخت، نظارت و بررسی می گردد. در هر ساعت از شبانه روز تعداد بسیار محدودی بیت کوین بوجود می آید و این روند تا جایی که 21 میلیون بیت کوین به پایان برسد ادامه پیدا می کند. این مسئله سبب جذابیت بیشتر بیت کوین به عنوان یک دارایی ارزشمند خواهد شد.

3. برگشت ناپذیر (irreversible)

بعد از تایید یک تراکنش، دیگر امکان بازگشت و تغییر تراکنش به هیچ طریقی وجود ندارد. اگر شما بیت کوین خود را برای یک کلاه بردار منتقل کنید، دیگر هیچ راهی برای بازگشت آن امکان پذیر نیست.

 

4. ناشناس بودن (Pseudonymous)

هیچ یک از تراکنش ها و حساب ها، می توان گفت که به هویت های دنیای واقعی وابسته نیستند. در شبکه بیت کوین، بیت کوینی که در یافت می کنید بر روی آدرس هایی عمل می کند که به صورت تصادفی روی زنجیره های حدودا 30 کاراکتری ذخیره می گردد.

5. بخش پذیر بودن (Divisibility)

کوچک ترین واحد بیت کوین ساتوشی نام گذاری شده است. یک ساتوشی برابر یک صد میلیونیوم یک بیت کوین محسوب می شود. این ویژگی امکان انجام میکرو تراکنش ها را ایجاد کرده است.

روش بدست آوردن بیت کوین

برای به دست آوردن یا خریدن بیت کوین سه روش وجود دارد:

 خرید بیت کوین با پرداخت پول های رایج: برای این کار ابتدا باید به صرافی های ارزهای دیجیتال مراجعه کرده و سپس با پرداخت پول های سنتی به مقداری که مایل هستید بیت کوین خریداری نمایید.

فروش اجناس و دریافت بیت کوین: شما می توانید کالای خود را به فروش برسانید و در ازای مبلغ آن بیت کوین دریافت کنید.

استخراج بیت کوین: ماینینگ یا استخراج، فرآیندی است که به شما کمک می کند تا در ازای حل مسائل ریاضی و انجام تراکنش های شبکه توسط سخت افزارهای خود، پاداشی به عنوان بیت کوین دریافت کنید.

منبع: مرکز تحقیقات بین المللی بلاک چین

بلاک چین به زبان ساده

بلاک چین به زبان ساده:

به زبان ساده به مجموعه ای از بلاک ها که به صورت زنجیره‌ای به یکدیگر متصل شده اند و اطلاعاتی را در بردارند بلاک ‌چین یا زنجیره‌ی بلوکی می گویند، درست شبیه به یک دفتر اسناد رسمی که در آن اسناد و مدارک ثبت و نگهداری می شوند، این فناوری از سال ۲۰۰۹ میلادی توسط فردی به نام ساتوشی ناکاموتو معرفی شد، با معرفی بلاک چین، بیت‌کوین نیز به عنوان انقلابی در صنعت ارزهای دیجیتال شناسایی شد.

بلاک‌ها از چه اجزایی تشکیل شده‌اند؟

بلاک‌ ها مهم‌ ترین بخش از شبکه ‌ی بلاک ‌چین به شمار می روند، هر بلاک از 3 جزء تشکیل شده است:

 

داده

داده‌ها انواع مختلفی دارند و با توجه به موارد استفاده‌ از بلاک چین، اطلاعات زیادی را در خود ذخیره و نگهداری می‌کنند.

 

هش

به مجموعه ‌ای از اعداد و حروف که با محاسبات ریاضی خاصی با یکدیگر ترکیب شده و آدرس منحصر به فردی را ایجاد کرده اند، هش می گویند، بلاک ‌چین این آدرس منحصر را به هر بلاک اختصاص می دهد تا بتواند هر بلاک را شناسایی کند، به عبارت دیگر هش مثل اثر انگشت افراد عمل می کند و همانطور که هر فرد یک اثر انگشت متفاوت دارد، هر بلاک هم یک هش کاملا منحصر به ‌فرد خواهد داشت.

 

هش بلاک‌ قبلی

برای اینکه زنجیره ای از بلاک ها تشکیل شود، هر بلاک آدرس هش بلاک قبلی خود را ذخیره می‌کند، این عمل باعث افزایش امنیت شبکه بلاک‌ چین خواهد شد، به طوری که اگر فرد ناشناسی تغییری در اطلاعات یک بلاک ایجاد کند، هش آن بلاک تغییر کرده و زنجیره توالی بلاک ها از بین می رود.

 

شبکه‌ی P2P در بلاک ‌چین به چه معناست؟

شبکه‌ی P2P به معنای یک شبکه‌ ی توزیع شده است که در آن از یک نهاد غیر متمرکز برای نظارت و کنترل یک شبکه همتا به همتا استفاده می‌شود.

در این شبکه یک فرد خاص اختیار آن را در دست ندارد و هر بار که عضو جدیدی به شبکه اضافه می‌شود، یک کپی از کل اطلاعات شبکه شامل بلاک‌ها، نودها (Node) در اختیارش قرار می گیرد، شاید تصور کنید که این کار امنیت اطلاعات را از بین می برد، اما در حقیقت این‌گونه نیست، ابتدا باید با مفهوم عملکرد یک بلاک آشنایی پیدا کنیم.

هنگامی که یک بلاک جدید بوجود می آید، به سمت شبکه‌های توزیع شده که در اختیار کاربران قرار دارد فرستاده می‌شود، وظیفه‌ کاربران شبکه که به آن ها نود هم گفته می شود این است که صحت بلاک های ارسالی را بررسی کنند. سپس هر نود بلاک را به شبکه‌ بلاک‌ چین خود اضافه می کند و درنهایت بلاک مورد نظر با توافق تمامی نودها به زنجیره بلوکی ملحق می گردد. به همین علت اگر کسی بخواهد اطلاعات یک بلاک را دستکاری کند، باید بتواند کنترل همه شبکه‌های توزیع شده را بدست گیرد که این کار عملا غیر ممکن است.

 

انواع بلاک چین:

امروزه پلتفرم های متفاوتی از بلاک‌ چین طراحی و پیاده سازی شده است، معروف ترین پلتفرم ها عبارت اند از:

بلاک چین ضد انحصاری  (Public Anti-Monopoly)

ارزهای دیجیتالی همچون بیت ‌کوین، اتریوم و لایت کوین از نسخه بلاک چین ضد انحصاری بهره می برند، زمانی از این پلتفرم استفاده می کنیم که بخواهیم تمامی نودهای فعال در شبکه را مهم تلقی کنیم. همچنین در این نسخه بلاک چینی، همه اطلاعات رمزنگاری می شوند و به راحتی قابل نفوذ و تخریب نیستند.

 

بلاک چین عمومی انحصاری  (Public Exclusive)

در این نسخه از بلاک‌ چین، دیگر نیازی به بررسی و ارزیابی اطلاعات توسط همه  افراد فعال در شبکه نیست، بلکه این کار توسط افراد محدودی مثل کارمندان و اعضای اصلی سازمان انجام می‌گیرد و تمام اطلاعات برای همه افراد موجود در شبکه قابل مشاهده است.

 

بلاک چین خصوصی انحصاری  (Private Exclusive)

در بلاک چین خصوصی انحصاری، افراد خاصی اطلاعات را ثبت کرده و فقط افراد مشخصی نمایش می‌دهند، در واقع اطلاعات به صورت کاملا انحصاری در اختیار عده‌ای خاص قرار می گیرد.

منبع: مرکز تحقیقات بین المللی بلاک چین