---

استفاده از بلاک‌چین در انتخابات

---

در یک رای‌گیری الکترونیکی، باید جامعیت و تمامیت داده‌ها حفظ شود، کاربران گمنام و داده ها محرمانه بمانند. همان طور که مشاهده کردیم آدرس تراکنش‌ها از اطلاعات شخصی و حساسی مثل کد شناسایی ملی تولید نمی‌شوند. این تراکنش‌ها قابل تایید، در دسترس عموم و برای جعل کردن بسیار سخت هستند. بلاکچین در اینجا می‌تواند به کمک ما بیاید و جامعیت و تمامیت داده‌ها، گمنامی کاربران و محرمانگی داده همچنین به جهت اطمینان از حق رای افراد باید احراز هویت وجود داشته باشد. اما ملاک‌های یک رای‌گیری الکترونیکی چیست؟ و چگونه می‌توان با استفاده از بلاکچین روشی مقرون را توسعه داد که به کمک آن بتوان در مقیاس بزرگ تراکنش‌ها را مدیریت و به طور رسمی تایید کرد؟

 

طرح رای گیری الکترونیکی امن باید شرایط و الزامات علمی و نظری زیر را دارا باشد:

• تنها افراد واجد شرایط می‌توانند رای بدهند.
• هیچ رای‌ دهنده‌ای نمی‌تواند بیش از یک‌بار رای بدهد.
• هیچکس نباید ارزش رای فرد دیگری را تعیین کند.
• هیچ‌کس نمی‌تواند تکراری رای بدهد.
• رای دهندگان تایید کنند که رای آنها شمرده شده است.

 

نظارت بر رای‌گیری

ما بدون وجود یک شخص ثالث مورد اعتماد نمی‌توانیم یک رای‌گیری با حفظ حریم شخصی را مدیریت کنیم. به همین دلیل است که کار فیلترکردن آرا را به مرکز احراز هویت نمی‌سپاریم و شخص ثالث مورداعتماد را درگیر می‌کنیم. اما میدانیم که همین شخص ثالث مورد اعتماد برای سنجیدن معتبر بودن یا نبودن یک رای‌ دهنده، وابسته به جواب‌های مثبت یا منفی مرکز احراز هویت است. امکان این وجود دارد که مرکز برای دستکاری در تعداد رای دهندگان معتبر، همواره به صورت ثابت جواب مثبت یا منفی بدهد. برای ممانعت از بروز چنین سناریوهایی، هر دو طرف یعنی هم مرکز احراز هویت و هم شخص ثالث مور اعتماد بعد از پایان انتخابات، ملزم به نشر لیستی حاوی حساب رای دهندگان معتبر به همراه هش پیام مبادله شده هستند.

در قدم اول، شخص ثالث مور اعتماد یک جایگشت تصادفی از حساب رای دهندگان معتبر که برای فیلترکردن تراکنش‌های نامناسب نگه داشته شده اند، را تولید و مقدار هش پیام رای‌ دهنده را منتشر می‌کند. این جایگشت تصادفی ارتباط بین پیام هش شده را با هش کلید عمومی رای‌ دهنده از بین میبرد. این یعنی هیچکس نمیداند چه کسی به چه کسی رای داده است. این جایگشت نتیجه رای‌گیری را تغییر نخواهد داد، بلکه فقط ترتیب ستون حساب رای دهندگان معتبر را تغییر می‌دهد.

در قدم دوم، مرکز احراز هویت، ملزم به انتشار شناسه رای‌ دهنده و مقدار هش پیام محرمانه‌ای است که رای‌ دهنده در مرحله اعلان رای آن را ثبت کرده است. در این مرحله است که شناسه رای‌ دهنده برای همه قابل مشاهده است به این معنی که معلوم می‌شود چه کسانی رای داده‌اند، اما ویژگی حریم شخصی به دلیل اینکه مشخص نشده این افراد به چه کسی رای داده‌اند همچنان حفظ می‌شود. رای دهندگان می‌توانند به وسیله این دو لیست منتشر شده، هش پیام خود را بعد از رای‌گیری مشاهده کنند. در اینجا اگر هش پیام رای‌ دهنده ای در دو لیست مغایرت داشته باشد یا اصلا وجود نداشته باشد، آنگاه ما متوجه میشویم که مرکز احراز هویت در تعداد رای دهندگان دستکاری کرده یا سیستم شخص ثالث مورد اعتماد دچار نقص شده است.

 

ادامه مقاله»  بلاک‌چین بستری امن برای انتخابات (بخش اول) 

   بلاک‌چین بستری امن برای انتخابات (بخش دوم)

 

مطالب مرتبط:

بلاک‌چین بستری امن برای انتخابات (بخش اول)

بلاک‌چین بستری امن برای انتخابات (بخش دوم)

اثر مرکب در سرمایه گذاری (ارز دیجیتال، بورس، فارکس)

لیبرا ارز دیجیتال فیسبوک

سناریوهای مختلف برای آینده ارزهای دیجیتال

آموزش ترید و تحلیل تکنیکال ارز دیجیتال

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

استیبل کوین (Stablecoin) چیست؟

 

استیبل‌کوین (stablecoin)ها نسل جدیدی از ارزهای دیجیتال هستند که بر بستر بلاک چین پیاده سازی شده اند و قیمت آن ها به دلیل وجود پشتوانه هایی در دنیای واقعی نظیر طلا، کالا یا پول های رایج، با نوسانات قیمتی کمی همراه است. بر همین اساس می توان گفت که استیبل‌ کوین‌ها در برابر نوسانات قیمت مقاوم هستند و شما می‌توانید با نگه داری آن ها به جای رمزارزهایی مثل بیتکوین، از نوسانات بازار کریپتوکارنسی در امان بمانید. اما چگونه این کار امکان پذیر است؟

فرض کنید که هنگامی که بیت کوین در قیمت 5000 دلار قرار دارد، شما معادل قیمت یک بیت کوین خود، استیبل کوینی که با دلار آمریکا تثبیت شده است را خریداری نمایید، در این صورت شما 5000 واحد از آن استیبل کوین در اختیار دارید. حال اگر قیمت بیت کوین به 3000 دلار برسد، شما بازهم به همان مقدار 5000 دلار استیبل کوین دارید و می توانید در زمان دلخواه خود آن را به بیت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال تبدیل کنید. با اینکار از افت سرمایه خود جلوگیری کرده اید و در واقع 2000 دلار سود نصیبتان شده است.

 

مقاله اصلی: استیبل کوین (Stablecoin) چیست؟ هر آنچه که باید بدانیم

 

انواع استیبل کوین ها

بطور کلی استیبل‌کوین‌ها به 3 دسته اصلی تقسیم می شوند:

• استیبل‌کوین بدون پشتوانه
• استیبل‌کوین با پشتوانه ارز دیجیتال
• استیبل‌کوین با پشتوانه پول فیات

پول فیات (Fiat Currency) چیست؟

آموزش صفر تا صد ترید  ارزهای دیجیتال

 

استیبل ‌کوین بدون پشتوانه

استیبل ‌کوین های بدون پشتوانه همانطور که از اسمشان پیداست از هیچگونه ذخایر و پشتوانه ای استفاده نمی کنند، اما سیستم کاری آن ها مثل بانک های مرکزی بوده و برای ثبات قیمت بسیار مناسب است.

بیس‌کوین‌ (basecoin) نمونه ای از استیبل کوین های بدون پشتوانه به شمار می رود. این کوین به دلار آمریکا وابسته است و بر اساس نیاز از مکانیسم توافق برای افزایش یا کاهش عرضه توکن‌ها بهره می برد. روش کار این رمز ارز کاملا مشابه چاپ اسکناس در بانک های مرکزی است که سبب حفظ ارزش پول فیات می شود. البته این مسئله می تواند بصورت خودکار، توسط قرار دادهای هوشمند و بر روی یک بستر غیر متمرکز انجام شود. 

 

استیبل‌کوین با پشتوانه ارز دیجیتال

استیبل‌کوین‌‌هایی که توسط ارز دیجیتال پشتیبانی می شوند بدلیل محدود بودن ذخایر ارزهای رمزنگاری شده، ممکن است که نوسانات قیمتی زیادی داشته باشد. همچنین تعداد بیشتری از توکن‌های ارز دیجیتال به عنوان پشتوانه ای جهت صدور تعداد کمتری از استیبل ‌کوین‌‌ها نگهداری می‌شود. مثلا، برای صدور ۱۰۰۰ دلار ارزش از استیبل‌ کوین‌‌ها باید ۲۰۰۰ دلار بیت کوین به عنوان پشتوانه استفاده شود، در این صورت تا ۵۰ درصد از نوسانات قیمتی بیتکوین ذخیره شده را در اختیار دارد.

 

 استیبل‌کوین با پشتوانه پول فیات

برای ایجاد استیبل کوین هایی که با پشتوانه پول های فیات هستند، یک ارز فیات را به عنوان پشتوانه معرفی و نگهداری می کنند. البته این ذخیره جهت پشتیبانی می تواند به صورت طلا و یا سایر کالاهای ارزشمند باشد، اما در حال حاضر اغلب استیبل کوین ها از پشتوانه دلار آمریکا استفاده می کنند.

لازم به ذکر است که این ذخایر توسط نهادهای واسط نگهداری می شوند و بطور مداوم مورد بررسی قرار می گیرند. دو رمز ارز تتر (USDT) و TrueUSD مشهور ترین استیبل کوین هایی هستند که ارزشی تقریبا برابر با یک دلار آمریکا ایجاد کرده اند.

 

 معروف ترین استیبل کوین های بازار کریپتوکارنسی

 تتر (USDT)

ارز دیجیتال تتر (Tether) در سال 2015 به عنوان یکی از اولین استیبل کوین های بازار کریپتوکارنسی معرفی شد. توسعه دهندگان تتر(Tether) معتقدند که USDT توسط دلار آمریکا پشتیبانی می شود و ارزش هر تتر معادل یک دلار می باشد. اما در سال های اخیر صحبت های زیادی پیرامون پشتوانه تتر مطرح شده که در مقاله ارز دیجیتال تتر (Tether) چیست؟ به تفصیل در مورد آن صحبت شده است.

 

 MakerDAO

MakerDAO یک سازمان مستقل است که به دنبال ایجاد نسل جدیدی از استیبل‌کوین هاست. این سازمان غیرمتمرکز فعالیت خود را از سال ۲۰۱۷ شروع کرد و استیبل‌کوین خود را با نام دای (DAI) معرفی کرد، برخلاف تتر که از دلار به عنوان پشتوانه خود استفاده می کند، رمز ارز دای (DAI)  توسط  اتریوم پشتیبانی می شود.

 

 TrueUSD

TrueUSD یکی دیگر از استیبل کوین هایی است که همانند تتر با دلار آمریکا پشتیبانی می شود. این استیبل کوین از پروتکل ERC20 استفاده می کند و برخلاف تتر توسط شرکت های واسطه مورد تایید قرار گرفته و عملکردی شفاف از خود نشان داده است.

این شرکت در صدد ارائه ثبات بیشتر به دنیای پر نوسان ارزهای دیجیتال است. در حال حاضر TrueUSD در جایگاه ۳۴ ارزهای دیجیتال قرار دارد، اما پذیرش آن با سرعت مناسبی رو به افزایش است.

 

 دلار جمینی (GUSD)

این استیبل کوین توسط برادران وینکلووس، که مالکان صرافی جیمنی و از سرمایه گذاران بزرگ بیت کوین هستند، ایجاد شد. دلار جمینی که از زمان عرضه آن در 19 صرافی لیست شده است در حال حاضر در جایگاه ۷۹ ارزهای دیجیتال قرار دارد. این توکن نیز به دلیل مطابقت با چندین استاندارد مختلف از پتانسیل بسیار بالایی برخوردار است.

 

 USDC

USDC یکی از استیبل کوین های مبتنی بر پروتکل ERC20 است که از حمایت شرکت های بزرگی همچون کوین بیس و سیرکل برخوردار است، از همین رو جایگاه مناسبی در بازار ارزهای دیجیتال کسب کرده و در رتبه 23 قرار دارد. این stablecoin توانسته است با موسسات و صرافی های مهم دنیای کریپتو نظیر OKEx، لجر،کایبر و دیجی فینکس (DigiFinex) همکاری داشته باشد.

 

هیوبی (HUSD)

تفاوت این استیبل کوین نسبت به سایر استیبل‌کوین هایی که ذکر کردیم این است که فقط در صرافی های هیوبی قابل معامله می باشد و به عنوان جفت معاملاتی پایه در میان چهار استیبل‌کوین پشتیبانی شده از جانب صرافی هیوبی عمل می‌کند.

 

مطالب مرتبط:

دوره نخبگان کریپتوکارنسی چیست؟

ارز دیجیتال ترون (TRON) چیست؟ هر آنچه که باید بدانیم

ارز دیجیتال بایننس کوین (BNB) چیست؟ هر آنچه که باید بدانید

لایت کوین (Litecoin) چیست؟ هر آنچه که باید بدانیم

بیت کوین کش (Bitcoin Cash) چیست؟ هر آنچه که باید بدانیم

 

 

 

---

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

---

  

معرفی زبان های برنامه نویسی بلاک چین (Blockchain)

 

امروزه با ظهور فناوری های جدید، برنامه نویسی و مشاغل مرتبط با آن جان تازه ای به خود گرفته اند، بطوری که گفته می شود میانگین درآمد مشاغل مرتبط با بلاک چین در ایالات متحده آمریکا به 84000 دلار سیده است. همچنین با پیدایش ارزهای دیجیتال و گسترش کاربردهای فناوری بلاک چین، نیاز به وجود برنامه نویسان توانمند را بیش از پیش می کند. از همین رو انتظار می رود تا ارزش بازار این فناوری تا سال 2024 به بیش از 20 میلیارد دلار برسد.

 آموزش برنامه نویسی بلاک چین 

 اگر شما هم بخواهید به یک توسعه دهنده بلاک چین تبدیل شوید، اولین قدم انتخاب یک زبان برنامه نویسی است که بر اساس نوع پروژه شما تعیین می گردد. در حقیقت باید بگوییم که یک زبان برنامه نویسی واحد برای برنامه نویسی بلاک چین وجود ندارد، چراکه با تغییر نوع کارکرد پروژه شما زبان برنامه نویسی آن هم تغییر می کند. به عنوان مثال ممکن است که شما زبان پایتون را برای انجام پروژه بلاک چینی خود انتخاب کنید، درحالی‌که توسعه‌ دهنده ‌ی دیگری از جاوا اسکریپت استفاده کند.

بنابراین باید در ابتدا مشخص کنید که چه ارز دیجیتالی می تواند پلتفرم پایه پروژه شما باشد، همچنین باید مشخص کنید که انتظار شما از کارکرد و هدف آن پروژه چیست. برای مشاهده بهترین و محبوب ترین زبان های برنامه نویسی در سال 2019 می توانید از مقالات منتشر شده در وب سایتهای IEEE و tiobe.com استفاده کنید.

بر همین اساس برنامه‌نویسی بلاک‌چین را می توان در 4 حوزه کاری تقسیم بندی کرد:

• ایجاد و ارتقا یک شبکه بلاک چین
• پروژه هایپرلجر فابریک (fabric) جهت پیاده سازی دفتر کل غیرمتمرکز
• راه‌اندازی یک ICO
• ساخت قراردادهای هوشمند و برنامه غیرمتمرکز (Dapp)
•  

برای اینکه بتوانید به هر یک از این حوزه های کاری فوق وارد شوید، باید با مبانی اساسی فناوری بلاک چین و چگونگی کارکرد آن بطور کامل آشنایی داشته باشید. مثلا اگر بخواهید به حوزه هایپر لجر فابریک وارد شوید دانستن اصول کارکرد شبکه بلاک چین الزامیست، همچنین در راه اندازی ICO و حتی ارتقا یک بلاک چین، فراگیری مفاهیم فناوری بلاک چین به پیش برد شما در رسیدن به اهدافتان کمک شایانی خواهد کرد.

 

برای اینکه بتوانید به یک توسعه دهنده بلاک چین تبدیل شوید باید به طور کامل به زبان برنامه نویسی ++C آشنایی داشته باشید. اما جهت تسهیل در کار و صرفه جویی در زمان، توصیه می کنیم که به جای توسعه‌ی یک بلاک چین از صفر، از پروژه‌های متن ‌باز (Open Source) که بیت کوین و یا اتریوم ارائه کرده اند استفاده کنید.

همچنین اگر قصد پیاده سازی یک قرارداد هوشمند (Smart Contract) را دارید، می توانید از پلتفرم آماده اتریوم استفاده کنید، البته این پلتفرم زبان برنامه نویسی خاص خود را دارد و باید با زبان سالیدیتی (Solidity) تسلط کافی داشته باشید.

برای انجام پروژه های مرتبط با هایپرلجر فابریک و ایجاد یک دفتر کل مشترک و غیر متمرکز، زبان برنامه نویسی گو (GO) یکی از زبان های مورد استفاده است.

در نهایت اگر بلاک چین فناوری اساسی و زیرساختی پروژه شماست و تمایل دارید که کاربران با برنامه شما تعامل داشته باشند و حتی بتوانند آن را ارتقا دهند، استفاده از زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت و فرانت اند (Front end) را به شما پیشنهاد می کنیم.

اما قبل از اینکه به سراغ معرفی زبان های برنامه نویسی بلاک چین برویم، شاید بد نباشد تا چالش ها و معیارهای انتخاب آن ها را بررسی کنیم.

 

معرفی زبان های برنامه نویسی بلاک چین

 

 

زبان برنامه نویسی سی پلاس پلاس  (++C)

این زبان برنامه نویسی بیش از 30 سال پیش توسط استراستروپ ابداع شد. سی پلاس پلاس علاوه بر دارا بودن تمام ویژگی های کلیدی زبان برنامه نویسی C، نظیر انعطاف‌پذیری (flexibility)، امنیت (security) و کارایی(efficiency)، سعی کرده است که مفهوم شی گرایی آن را بیشتر کند. به همین علت است که زبان ++C به عنوان یک زبان برنامه نویسی شی گرا شناخته می شود اما C یک زبان برنامه نویسی ساخته یافته است.

در حال حاضر بسیار از توسعه دهندگان بلاک چین از زبان برنامه نویسی ++C برای طراحی هسته اولیه بلاک چین استفاده می کنند. البته به خاطر وابستگی زیاد ++C به نوع متغیرها و دستورات قدیمی،‌ استفاده از آن برای برنامه نویسان تازه کار توصیه نمی شود. با این وجود اگر در استفاده از این زبان برنامه نویسی مهارت کافی را پیدا کنید، درک عمیقی از سایر زبان های برنامه نویسی بدست می آورید.

در هر صورت وابسته بودن دنیای بلاک چین و رمز ارزها به زبان برنامه نویسی ++C را نمی توان کتمان کرد، خوشبختانه در حال حاضر منابع وسیعی جهت آموزش و فراگیری در سطح اینترنت وجود دارد که می توانید به راحتی از آن ها استفاده کنید.

• بیت کوین کور (Bitcoin Core)
• ریپل (Ripple)
• آموزش ++C

 

زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت (Javascript) 

جاوا اسکریپت اولین زبان برنامه نویسی محسوب می شود که برای ایجاد واسط‌ های کاربری تکامل‌ یافته و بهبود صفحات HTML، CSS به وجود آمد. امروزه تقریبا تمامی مرورگرها از جاوا اسکریپت به خوبی پشتیبانی می کنند.  

Javascript با کمک واسطه هایی چون انیمیشن‌ها، منوهای کاربران، کادرهای گفتگو و نقشه‌های تعاملی توانسته است تا مسیر تکامل خود را طی کند و سبب بهتر شدن رفتارهای صفحات وب در مرورگر های جدید و امروزی شده است. جاوا اسکریپت یکی از زبان های برنامه نویسی است که روز به روز در حال تکامل و بهتر شدن است و برای افراد تازه کار زبان نسبتا آسانی به شمار می رود.

استفاده از جاوا اسکریپت در پروژه های مبتنی بر بلاک چین، برای اولین بار در پلتفرم لیسک (Lisk) به کار گرفته شد.

توسعه دهندگان پروژه لیسک معتقدند که توسط جاوا اسکریپت می توان یک اکوسیستم کامل بر روی بلاکچین را پیاده سازی کرد. از همین رو پلتفرم لیسک امکان ساخت و پیاده سازی برنامه های مبتنی بر بلاک چین را با زبان جاوا اسکریپت برای برنامه نویسان فراهم کرده است.

 

زبان برنامه نویسی جاوا (Java)

زبان برنامه نویسی جاوا (Java) پادشاه صفحات وب  HTML/Css است و بدلیل ویژگی غیر قابل تغییر بودن (immutability) آن که مانع از هک و اقدامات خرابکارانه می شود، برای ایجاد بلاکچین های محرمانه با امنیت بالا مورد استفاده قرار می گیرد.

 

زبان برنامه نویسی پایتون (Python)   

یکی دیگر از زبان های برنامه نویسی کاربردی که برای تعریف پروژه های مبتنی بر بلاک چین کاربرد دارد، زبان پایتون می باشد.

Python با هدف ایجاد سادگی و خوانایی در کدها و دستورات یک زبان برنامه نویسی، توسط شخصی به نام Guido van Rossum ابداع شد. بسیاری از افرادی که به تازگی وارد دنیای برنامه نویسی شده اند به زبان پایتون علاقه فراوانی دارند، چراکه فراگیری آن آسان است و زبان برنامه نویسی مدرن و کارآمدی محسوب می شود.

با وجود اینکه به وسیله زبان پایتون به تنهایی نمی تواند ساختاری مبتنی بر بلاک چین را ایجاد کرد، اما باید گفت که تقریبا در تمامی بلاک چین‌ها، یک یا چند ابزار عمومی با پایتون و یا برای این زبان وجود دارد.

 

زبان برنامه نویسی گو (GO)

زبان برنامه نویسی Golang یا به اختصار GO، در سال 2007 توسط شرکت گوگل ایجاد شد، اما به مرور زمان و با شناخت کارایی های آن در سال 2012 مورد استقبال جامعه برنامه نویسان قرار گرفت. زبان Go، یک زبان برنامه نویسی قوی و چندمنظوره است که در عین داشتن سادگی، کارایی و امنیت بسیار بالایی از خود نشان داده است. علاوه بر این، زبان Go یک زبان مفسری محسوب می شود و قادر است تا به صورت مستقیم با سیستم‌ عامل ها کار کند. این ویژگی سبب شده تا از این زبان در بخش‌های مختلف توسعه یک پروژه‌ی مبتنی بر بلاک چین استفاده شود.

در حال حاضر اتریوم SDK پروتکلی بر اساس زبان برنامه نویسی GO ایجاد کرده است که برای تغییر در یک بلاک چین از آن استفاده می شود. همچنین بنیاد لینوکس از زبان  Goبرای توسعه پروژه‌ هایپرلجر فابریک بهره می برد.

 

زبان برنامه نویسی سالیدیتی (Solidity)

سالیدیتی (Solidity) با هدف ساختن اپلیکیشن های غیر متمرکز (Dapp) بر روی بستر اتریوم ایجاد شد که تشابه زیادی به زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت دارد. سالیدیتی با هدف اولویت دادن به توسعه‌دهندگان طراحی شده است و یک زبان با دامنه خاص (DSL) محسوب می شود که توجه طرفداران زیادی را به خود جلب کرده و از سوی جامعه اتریوم و صنعت بلاک چین مورد پذیرش قرار گرفته است.

یکی از بهترین راه ها برای ساخت یک برنامه غیر متمرکز (Dapp) و یا ICO استفاده از زبان برنامه نویسی Solidity است که هر فردی به راحتی می تواند از آن استفاده کند. به مرور زمان سالیدیتی به یک زبان برنامه نویسی تبدیل خواهد شد که توسط بسیاری از بلاک چین ها پشتیبانی می شود.

 

زبان برنامه نویسی سیمپیلیسیتی (Simplicity)

سیمپیلیسیتی (Simplicity) یکی از جدیدترین زبان های برنامه نویسی بلاک چین است که در سال 2017 توسط راسل اوکونر (Russell O’Connor) به وجود آمده است. این زبان با هدف کاهش پیچیدگی‌ها در اسکریپت بیت کوین به وجود آمده است. علاوه بر این درحال حاضر به عنوان یکی از بهترین زبان‌های برنامه‌نویسی بلاک چین به شمار می رود و برای نوشتن قراردادهای هوشمند نیز کاربرد دارد.

 

مقاله اصلی : بهترین زبان های برنامه نویسی بلاک چین کدامند؟

 

مطالب مرتبط:

فناوری بلاک چین چگونه کار می کند؟

کاربردهای مهم بلاک چین

دفتر کل توزیع شده (Distributed Ledger) چیست؟

مقیاس پذیری در بلاک چین به چه معناست؟

دوره نخبگان کریپتوکارنسی چیست؟

 

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

آموزش شروع ترید و کسب درآمد در بازار ارزهای دیجیتال

 

جای هیچ شکی نیست که بازار ارزهای دیجیتال برای سرمایه ‌‌گذاران یک بازار هیجان‌‌انگیز است، اما متاسفانه باید به یاد داشت که موفقیت به این سادگی اتفاق نمی‌‌افتد. باید گفت که معامله‌‌ی رمز ارز ها می‌‌تواند کار پر از ریسکی باشد. کاری که بسیاری از افراد پول‌‌های کلانی در آن از دست می‌‌دهند.

با این حال بعضی افراد هم پول‌‌های زیادی از آن در می‌‌آوردند. در این مقاله برای کسانی که به یادگیری معامله یا trade ارز های هرآنچه نیاز دارید بدانید، به زبان ساده برای شما توضیح داده شده و نحوه معامله در یک صرافی ارز رمزی نیز به صورت گام به گام آموزش داده شده است.

 

منبع مقاله: ترید و معامله ارزهای دیجیتال را چگونه شروع کنیم؟

معامله ارزهای دیجیتال

همانطور که احتمالا می‌‌دانید، بیت‌‌کوین اولین رمز ارز است که در سال 2009 منتشر شد. چون در آن هنگام بیت کوین تنها کوین موجود در جهان بود، امکان معامله‌‌ی آن با کوین های دیگر وجود نداشت.

این وضعیت تا همین چند سال پیش که ارزهای دیجیتال دیگری ایجاد شدند و مردم شروع به معامله با آنان کردند ادامه داشت. ایده‌‌ی این کار بسیار ساده است. شما ارز دیجیتالی را با ارز دیجیتال دیگر معامله می‌‌کنید و امیدوارید ارزش سکه‌‌ای که می‌‌خرید افزایش پیدا کند.

این مفهوم به معاملات بورس در دنیای واقعی شباهت دارد. وقتی مردم معامله می‌‌کنند، باید از یک صرافی ارزهای رمزنگاری ‌‌شده استفاده کنند. در اینجاست که خریداران و فروشندگان گرد هم می‌‌آیند. مثلا اگر شما بیت کوین دارید و می‌‌خواهید آن در ازای اتریوم بفروشید، صرافی به شما کمک می‌‌کند فروشنده‌‌ی اتریومی را پیدا کنید و با او معامله کنید.

صرافی‌‌ به ازای این کار از شما کارمزد دریافت می‌‌کند که معمولا برای هر معامله 0.1 درصد است. در حال حاضر معامله‌‌ی رمز ارز بسیار محبوب است و هر روزه میلیاردها دلار کوین خرید و فروش می‌‌شوند. معامله‌‌ گران یا به اصطلاح تریدر Trader های “خوش‌‌شانس” از انجام این کار پول‌‌های خوبی درآورده‌‌اند و بعضی‌‌ها هستند که معاملات ارزهای رمزنگاری شده کار تمام وقت‌‌شان است.

با این حال، معامله ‌‌کنندگان باتجربه از ابزارهای مختلفی برای انتخاب کوین درست در زمان درست استفاده می‌‌کنند. این ابزار می‌‌تواند نرم ‌‌افزاری باشد که به سرمایه ‌‌گذار در تحلیل روندهای قیمتی پیشین و … کمک کند. اما خب هرکس باید از جایی شروع کند. به شرطی که کل دارایی‌‌تان را سرمایه ‌‌گذاری نکنید، امتحان کردنش ضرری ندارد. حالا سرمایه گذاری بلند مدت را به همراه مزایا و معایب آن برایتان توضیح می‌‌دهیم.

 

مطالب آموزشی مرتبط:

آموزش صفر تا صد ترید و تحلیل تکنیکال ارزهای دیجیتال (تضمینی)

استراتژی معاملاتی در بازارهای سرمایه

چرا نوسانات قیمتی ارزهای دیجیتال زیاد است؟

دوره نخبگان کریپتوکارنسی چیست؟

 

 

ترید (معامله) کوتاه مدت

معامله کوتاه مدت‌‌ یعنی زمانی که رمزارزی را می‌‌خرید اما هدفتان این است که برای‌‌ مدت کوتاهی نگه‌‌اش دارید. این مدت کوتاه می‌‌تواند چند دقیقه، چند ساعت، چند روز، چند هفته یا حتی چند ماه باشد.

شاید رمز ارزی را خریداری کنید چون فکر می‌‌کنید که قرار است طی مدت کوتاهی قیمتش بالاتر برود. در این مورد، اگر تصور کنید که قرار است قیمت آن دوباره افت کند، سریع آن را می‌‌فروشید. بیایید به مزایای معامله کوتاه مدت‌‌ نگاهی بیاندازیم.

 

مزایای ترید کوتاه مدت

مزیت اصلی معامله‌‌ کوتاه مدت‌‌ این است که فرصت خوبی برای به دست آوردن سود با درصد بالا را برایتان فراهم می‌‌کند.

قیمت رمز ارز برخلاف بازار پول فیات که معمولا در روز بیشتر از 1 درصد تغییر نمی‌‌کند، گاهی یک‌‌شبه دوبرابر می‌‌شود. حالا که ارزهای دیجیتال محبوبیت پیدا کرده‌‌اند، بیش از 1500 ارز مختلف برای معامله وجود دارند.

معنای آن هم تنها یک چیز است: فرصت بیشتر برای سودهای بیشتر. اگرچه در کنار این، بعضی کوین ها حجم‌‌ معاملاتی بسیار زیادی دارند. حجم بالای معامله برای یک سکه اهمیت زیادی دارد، چون در این صورت یعنی همیشه می‌‌توانید خریدار و فروشنده آن را به راحتی پیدا کنید. این یعنی پول بسیار زیادی دائما به این رمز ارز رفت و آمد می‌‌کند.
 

آموزش ترید کوتاه مدت

معایب ترید کوتاه مدت

از آنجایی که بازار ارزهای دیجیتال بسیار پرنوسان است، قیمت‌‌ها به سرعت تغییر می‌‌کنند. این یعنی اگر قصد معامله‌‌ی کوتاه مدت‌‌ دارید باید زمان زیادی را صرف تجزیه و تحلیل بازار کنید.

کنترل احساسات‌‌تان از همه چیز مهم‌‌تر است. چیزی که در معامله کوتاه مدت‌‌ یاد می‌‌گیرید این است که همیشه برنده نیستید. وقتی قیمت‌‌ها بر خلاف انتظارتان حرکت می‌‌کنند بسیار استرس‌‌زا است. پس پذیرفتن ضرر بخش مهمی از معامله رمز ارز است. هیچ‌‌کس همیشه سود نمی‌‌کند. معامله کوتاه مدت‌‌ ارزهای رمزنگاری شده به دنبال کسب سود در حرکت‌‌های کوچک قیمت است، پس باید توانایی تحلیل خوبی داشته باشید.

این یعنی باید بتوانید نمودارها و جداول را به خوبی بخوانید که البته یاد گرفتن آن در صورتی که مبتدی باشید اندکی زمان می‌‌برد. عیب دیگر معامله کوتاه مدت‌‌ این است که برای سود کردن باید مقدار زیادی سرمایه گذاری کنید که شاید بسیاری از مبتدیان با آن احساس راحتی نکنند.

روش های ترید ارزهای دیجیتال

تحلیل تکنیکال (Technical analysis) در بازار های سرمایه

کاربرد تحلیل تکنیکال در بازار ارزهای دیجیتال

 

ترید (معامله) بلند مدت

تا به حال کلمه ” HODL ” به گوشتان خورده است؟ اگر نشنیده‌‌اید فرضمان بر این خواهید بود که در فضای کریپتو کاملا تازه‌‌ وارد هستید. این کلمه‌‌ای نیست که بتوانید در فرهنگ لغت پیدا کنید، اما حتما در انجمن‌‌های کریپتو آن را خواهید دید.

” HODL ” کلمه‌‌ای عامیانه به معنای نگه‌‌ داشتن ( Hold ) بلندمدت یک ارز دیجیتال است. معنای اصلی آن ” نگه داشتن برای تمام عمر” است. معامله‌‌ی بلند مدت کریپتو به معنای نگه‌‌داری یک ارز به مدت یک سال یا بیشتر است. تفکر این نوع معامله این است که اگرچه همیشه نوسان قیمت وجود دارد اما قیمت باید در بلند مدت افزایش زیادی پیدا کند. نمونه‌‌ خیلی خوبی از این نوع معامله، سرمایه گذاران خوش‌‌شانس بیت کوین هستند که بیت‌‌کوین را در سال 2011 با قیمت 0.35 دلار خریداری کردند.

اگر آنان بیت‌‌کوین‌‌های خود را تا سال 2017 نگه می‌‌داشتند می‌‌توانستند هر کدام از آن‌‌ها را به قیمت 20 هزار دلار بفروشند، یعنی بیش از 57 هزار برابر سرمایه‌‌ی اصلی‌‌شان سود کنند.

 

مزایای ترید بلند مدت

یکی از مزایای اصلی معامله بلندمدت رمز ارز این است که آسان است و نیازی به صرف زمان زیادی ندارد. نیازی نیست که نمودارها و جداول پیچیده را بفهمید چون فقط می‌‌خواهید سکه‌‌تان را به مدت طولانی نگه دارید. بر خلاف معامله کوتاه مدت‌‌ که باید دائما برای بررسی قیمت ارز رمزها زمان صرف کنید، در معامله بلند مدت می‌‌توانید این کار را در اواقات فراغت‌‌تان انجام دهید. این کار ساده‌‌ایست، به محض اینکه توکن هایتان را خریدید، کاری جز نشستن و صبر کردن نخواهید داشت.

مزیت دیگر معامله‌‌ بلند مدت این است که برای شروع نیازی به سرمایه هنگفتی ندارید. می‌‌توانید هروقت مقداری پول مازاد نیاز خود داشتید مقداری کوین بخرید و بگذارید با گذر زمان رشد کند و بیشتر شود. این به شما اجازه می‌‌دهد تا از استرس نوسان بازار دور باشید چون نیازی به نگران بودن درباره تغییرات قیمت ندارید.
 

سرمایه گذاری بلند مدت در ارزهای دیجیتال

در بورس سرمایه گذاری کنم یا ارزهای دیجیتال؟

قوانین موفقیت در ترید و معامله گری

 

 

معایب ترید بلند مدت

یکی از معایب معامله بلند مدت رمز ارز این است که احتمال از دست دادن فرصت‌‌های خوب برای کسب سود کوتاه مدت‌‌ را خواهید داشت. گاهی ارزش کوین ها خیلی سریع بالا می‌‌رود و دوباره پایین می‌‌آید. معامله‌‌گران کوتاه مدت‌‌ متوجه این شده و سریع به سود می‌‌رسند. عیب دیگر معامله بلند مدت آن است که چون زمان زیادی را صرف مطالعه بازار نمی‌‌کنید، احتمالا خبرهای بد زیادی را هم از دست می‌‌دهید. اگر خبر بدی منتشر شود که بتواند بر قیمت رمزارز شما تاثیر بگذارد، قیمت آن افت می‌‌کند و هیچوقت دیگر بالا نمی‌‌آید. برای پرهیز از اتفاقات بد حتما همیشه صدر اخبار را دنبال کنید.

 

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

سرمایه گذاری در بورس یا ارزهای دیجیتال؟

 

بسیاری از سرمایه‌گذاران که به بازار ارزهای دیجیتال وارد می‌شوند، قبلا ابزارهای مالی (سهام، آتی، انواع اوراق بهادار) را معامله‌ نکرده‌‌اند ولی با این حال، اکثر آن‌ها اطلاعاتی در مورد بازار سهام دارند. به طور کلی استفاده از دانش بازار سهام و بهره‌گیری از آن در بازار ارزهای دیجیتال کار هوشمندانه‌ای نیست.

در این مطلب قصد داریم که به بیان تفاوت‌ها و شباهت‌های سهام و ارزهای دیجیتال بپردازیم تا بتوانید به درک درستی از سرمایه‌گذاری و معامله‌گری در آنها دست پیدا کنید.

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

 

---

ارزش دارایی

---

اول از همه، شباهت گریزناپذیر بین ارزهای دیجیتال و سهام این است که ارزش آنها براین اساس تعیین می‌شود که طرف مقابل معامله چقدر حاضر است بابت آن پول بپردازد. به طور مثال اگر قیمت یک سهم یا ارز دیجیتال در بازار 1 دلار باشد ولی فروشنده‌ای بخواهد آنرا با قیمت 10 دلار بفروشد، اگر شخصی حاضر شود بابت آن دارایی، 10 دلار را بپردازد، قیمت دارایی موردنظر همان 10 دلار خواهد بود.

بنابراین به طور کلی تنها چیزی که مهم است، مشتریان و فروشندگان هستند که مایل به فروش یا خرید در یک قیمت مشخص هستند یا خیر. با این حال، تفاوت‌هایی هم در بخش ارزش‌گذاری وجود دارد و سهام برخلاف ارز دیجیتال براساس شیوه‌های مختلفی قیمت‌گذاری می‌شود.

 

 

---

حق مالکیت و حظور در مجمع

---

تفاوت آشکار رمزارزها و سهام در این است که با خرید ارزهای دیجیتال (همان‌طور که در بالا گفتیم) شما هیچ حقی برای رای‌دادن یا مالکیت در شرکت نخواهید داشت.

اگر شما صاحب 1 درصد از سهام شرکت باشید، در صورت ورشکستگی، شما مجاز به دریافت 1 درصد از دارایی‌های آن شرکت خواهید بود. (بعد از اینکه بدهی‌های اولویت‌دار پرداخت شد).

با خرید سهام این حق را دارید در جلسات عمومی شرکت حضور داشته باشید. با این وجود حق مالکیت و رای دادن در دنیای رمزارزها بی‌معنی است و اگر شما 1 درصد از یک ارز دیجیتال را داشته باشید، هیچ مالکیتی در هیچ شرکتی ندارید و حق رای‌دادن یا حضور در مجامع شرکت را نخواهید داشت. با این حال می‌توان گفت 99 درصد سهام‌داران در بازار سهام فقط به میزان سود و بازگشت سرمایه (ROI) اهمیت می‌دهند و داشتن مالکیت واقعی و حق رای در یک شرکت برای آنها اهمیت چندانی ندارد.

 

 

---

سود سهام

---

تفاوت دیگر بین سهام و ارز دیجیتال دسترسی به سود سهام است. شرکت‌های موفق اغلب به سهام‌داران خود مقداری سود نقدی می‌دهند. مقدار سود سهام توسط هیئت مدیره شرکت پیشنهاد شده و توسط مجمع عمومی سهام‌داران شرکت تصویب می‌شود. قابلیت سود سهام (به جز چند مورد استثنا) در دنیای رمزارزها حضور ندارد.

با وجودیکه در ارزهای دیجیتال چیزی به اسم سود سالیانه (به شکل مشابه سهام) وجود ندارد، گاهی اوقات در ارزها انشعاب‌هایی انجام می‌گیرد و به دارندگان ارز، مقداری ارز جدید تعلق می‌گیرد که بدون هیچ زحمتی می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند. ( در مورد انشعاب ارزهای دیجیتال یا Fork این مطلب را بخوانید)

 

 

---

دسترسی به اطلاعات مهم

---

تفاوت بزرگ دیگر در بورس و ارزهای دیجیتال این است که سهام به‌شدت توسط قانون حمایت می‌شود. قوانین و مقررات متعددی در مورد بورس‌ و شرکت‌ها وجود دارد که چه کاری باید انجام دهند و چه کاری نباید انجام دهند.
به‌عنوان مثال، قوانین مربوط به تجارت داخلی، افراد را از تجارت مبتنی‌بر اطلاعات حساس که می‌تواند روی قیمت اثر بگذارد منع کرده است (مانند دیتاهایی که بر ارزش سهام یک شرکت خاص تاثیر می‌گذارد) این یعنی یک سرمایه‌گذار نمی‌تواند اطلاعات حساسی داشته باشد و از بی‌اطلاعی افراد دیگر برای کسب سود و معامله استفاده کند. این در حالیست که چنین معاملاتی در دنیای ارزهای دیجیتال کاملا ممکن و شدنی است.

 

 

---

گزارش‌ها و صورت‌‌های مالی

---

یکی دیگر از بخش‌های مهم مقررات، قوانین انتشار دوره‌ای گزارش‌ها و صورت‌های مالی است. همان‌طور که قبلا و در قسمت معیارهای ارزیابی ذکر شد، شرکت‌هایی که سهام آن‌ها در بازار قرار دارد، صورت‌های مالی سه ماه و یک‌ساله خود را انتشار می‌دهند تا با شرح چگونگی عملکرد و رشد شرکت، انتظارات را از آینده شرکت بیان نمایند.
اگر شرکت دلیلی بیابد که نشان‌دهنده مشکل در رسیدن به انتظارات است، باید یک بیانیه عمومی برای بازبینی در اظهارات مالی منتشر نمایند. اما در دنیای ارزهای دیجیتال، شرکت هیچ تعهدی در ارائه صورت‌حساب‌های مالی و انتظارات خود از آینده ندارند.

لازم به ذکر است که نبود قوانین و الزامات به ارائه گزارش‌ها و صورت‌های مالی، یک ریسک ذاتی در سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال به شمار می‌رود و این مورد اغلب سرمایه‌گذاران را برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال به شکل و تردید می‌اندازد.

 

---

ساعات معاملات

---

بازار سهام همیشه برای معامله باز نیست و در زمان‌های خاصی (با توجه به موقعیت کشور) بسته می‌شود. اگر از این وضع خسته‌ شده‌اید و می‌خواهید در خانه‌ی خود به معامله بپردازید، می‌توانید در حالیکه روی مبل خانه‌تان لم‌داده‌اید امیدوار باشید با انجام چندمعامله، از ارزهای دیجیتال سود کسب کنید.
معاملات ارزهای دیجیتال، 24 ساعته، 7 روز هفته و 365 روز سال در دسترس است. حتی در تعطیلات نیز قادرید به معاملات ارزها بپردازید و سرمایه‌گذاری نمایید.

 

 

---

کارمزد معاملات

---

یکی دیگر از تفاوت‌ها، هزینه‌های معاملات در بازار سهام و رمزارزها است. به‌طور کل، هزینه‌ها در بازار سهام چندین برابر ارزهای دیجیتالی است. در رمزارزها تنها باید مقادر بسیار کمی برای کارمزد معاملات بپردازید (مثلا در صرافی معتبری مانند بایننس، کارمزد معاملات فقط 0.05 درصد است، در حالیکه در بورس تهران، کارگزاران برای خرید حدود 0.5 درصد کارمزد و برای فروش حدود 1 درصد کارمزد و مالیات از مبلغ معامله کسر می‌کنند)

در دنیای ارزهای دیجیتال، اما هزینه‌هایی برای واریز و برداشت وجود دارد که با نام Transaction Fee از مبالغ ارسالی و دریافتی به پلتفرم‌های معاملاتی کسر می‌شود. این مقدار کارمزد بستگی به ارز موردنظر شما دارد. در برخی از ارزها حتی چنین کارمزدی نیز وجود ندارد و یا بسیار بسیار کم است.

در سمت دیگر، برخی از پلتفرم‌های معاملاتی ارزهای دیجیتال مانند Cobinhood، حتی امکان معاملات با کارمزد صفر درصد را فراهم کرده‌اند.

آخرین تفاوت بین ارزهای دیجیتال و سهام در این است که بسیاری از صرافی‌ها و پلتفرم‌های معاملاتی ارزهای دیجیتال، کارمزدی برای برداشت مبالغ از صرافی تعیین کرده‌اند. در حالیکه چنین کارمزدی در کارگزاری‌های بازار سهام وجود ندارد.

 

مقاله اصلی:  تفاوت سرمایه گذاری در بورس ایران با بازار ارزهای دیجیتال

 

مطالب مرتبط:

در بورس سرمایه گذاری کنم یا ارزهای دیجیتال؟

کاربرد تحلیل تکنیکال در بازار ارزهای دیجیتال

آمورش ترید و سرمایه گزاری در ارزهای دیجیتال

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

آیا بیت کوین حباب اقتصادی است؟

بیت کوین و حباب اقتصادی

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

 

اولین جبهه‌گیری‌های جدی علیه بیت‌کوین با فرضیه حباب قیمتی زمانی وقوع پیدا کرد که ارزش هر بیت‌کوین به بالاتر از سطح  ۵هزار دلاری صعود کرد. حالا که ارزش بیت‌کوین از این سطح سقوط کرد نیز فرضیه حباب تجلی دوباره یافت.

فرضیه حباب: بازار ارزهای دیجیتالی به دلیل گسترش رویکرد بین‌المللی که به وضع مقررات محدودکننده گرایش دارد، بارها روند نزولی را تجربه کرده است. درصد سقوط این ارزها بار دیگر فرضیه حباب را بر سر زبان‌ها انداخت. اکثر ارزهای دیجیتالی که در صدر فهرست ارزش بازار این ارزهای دیجیتالی قرار دارند، کاهش قیمت شدیدی را تجربه کردند. به عنوان مثال، بیت‌کوین از مرز ۴هزار دلاری هم سقوط کرد و حتی برخی کارگزاری‌های فعال در هنگ‌کنگ، بیت‌کوین را با قیمت ۳۳۰۰ دلاری نیز معامله می‌کنند.

فرضیه حباب بیت‌کوین که پس از عبور قیمت این ارز دیجیتالی از ۵هزار دلار شکل گرفته بود، با بازگشت به همین قیمت بار دیگر و بیش از همیشه مورد تحلیل کارشناسان قرار گرفت؛ البته این فرضیه با نظریات علمی و اقتصادی پشتیبانی نمی‌شود. فرضیه حباب به صورت مقایسه‌ای شکل گرفته است. کارشناسانی که از این فرضیه دفاع می‌کنند، حباب مشهور قرن هفدهم که به «تولیپ‌مانیا» یا شیدایی رز هلندی معروف شده، حباب دهه ۱۹۹۰ نزدک یا حتی حباب بازار سهام پیش از «رکود بزرگ» را به عنوان شواهد تایید‌کننده فرضیه خود به کار می‌برند.

با این اوصاف که شواهد علمی مورد نیاز موجود نیستند، دلایلی که ارزش بازار ارزهای دیجیتالی را نزولی کرده‌اند، اهمیت بیشتری نسبت به گمانه‌زنی‌ها پیدا می‌کنند. مولفه‌هایی که سقوط بازار رمز ارزها را پشتیبانی کردند شامل افزایش قوانین محدودکننده در مراکز مهم بیت‌کوین، تعطیلی برخی از کارگزاری‌ها، افزایش قیمت برق برای استخراج‌کنندگان بیت‌کوین و رشد قیمت ثبت تراکنش این‌ ارزها می‌شوند. مجموعه این مولفه‌ها سرمایه‌گذاران را دچار حمله اضطرابی (پانیک) کرد که منجر به هجوم فروشندگان شد.

افزایش هزینه تولید و انتقال: مقررات جدید برای ارزهای دیجیتال به معنای افزایش هزینه تولید و استخراج این ارزها است. زمانی که هزینه گرداندن دفتر حسابرسی کل بیش از حد انتظار بالا برود، از حجم شرکت‌کنندگان در تراکنش‌ها و اثبات تراکنش‌ها کاسته می‌شود. این روند در طول چند روز اخیر در بازار دارایی‌های دیجیتالی مشاهده شد. به‌دنبال افزایش هزینه تولید و حسابرسی، هزینه ثبت تراکنش‌ها (مبادله موفق) نیز رشد می‌کند. هنگامی که هزینه ثبت تراکنش‌ها بیش از اندازه افزایش یابد، حجم تراکنش‌ها در این بازار کاهش یافته و رونق این بازار کمتر می‌شود.

 

مقاله اصلی:  بیت کوین حباب اقتصادی است یا طلای دیجیتال؟

 

---

  ارزش بازار ارزهای دیجیتال

---

ارزش بازار ارزهای دیجیتالی با افت ۸۱ میلیارد دلاری خود ظرف دوره ۳۰ روزه سقوط ۶۳ درصدی را به بازار نوظهور رمزارزها تحمیل کرد. این بازار در دوران اوج خود ارزشی بالغ‌بر ۸۰۰ میلیارد دلار را تجربه کرده بود؛ اما در ماه های گذشته با تداوم روند نزولی ارزهای رمزنهاد به ۱۲۸ میلیارد دلار رسیده است. این افت کم‌سابقه ناقوس خطر را در این بازارها به صدا درآورده است. سرمایه‌گذاران، استخراج‌کنندگان و حتی سفته‌بازان دیجیتالی زمانی‌که زنگ خطر را شنیدند خروج را به حفظ موقعیت ترجیح دادند. صف فروشندگان زیان‌دیده، کناره‌گیری برخی از استخراج‌کنندگان به‌دلیل کاهش بازدهی عملیات ماینینگ و سفته‌بازانی که به آربیتراژ در قیمت‌های بالاتر عادت کرده بودند، اوضاع را برای ارزهای دیجیتال وخیم‌تر کرد.

 

---

تراکنش های گران بیت کوین

---

هزینه ثبت تراکنش‌ها در این بازار، با وجود افت قیمت رمزارزهایی از جمله بیت‌کوین با همان نسبت کاهش نیافته‌ است. هزینه تراکنش در بالاترین سطح قیمت بیت‌کوین نزدیک به ۲۰هزار دلار ثبت شده بود؛ حدود ۱۶۲ دلار به ازای هر تراکنش رسیده بود که نسبت قیمت ارز به هزینه تراکنش به ۱۲۳ می‌رسید؛ با این حال حتی روزهای گذشته هزینه تراکنش‌ها با سیر نزولی که داشتند همچنان کمتر از سیر متعادل ثبت شده‌اند. بنابرین دلیل بالا ماندن هزینه تراکنش ۲۵ دلاری در قیمت ۴هزار دلاری بیت‌کوین، نسبت قیمت ارز به هزینه ثبت تراکنش آن ۱۶۰ برآورد می‌شود که نسبت به قیمت ۴هزارتایی همچنان بالاتر از حد نرمال است.

 

مطالب مرتبط:

بیت کوین چگونه کار می کند؟ + ویدیو

فناوری بلاک چین چگونه کار می کند؟

سرمایه گذاری بلند مدت در ارزهای دیجیتال

 

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

حباب اقتصادی چیست؟ حباب قیمتی

                                                                                                 

ریزش قیمت در بازارهای مالی بیشتر اوقات در نتیجه افزایش هیجانات سرمایه‌گذاران و ضعف آنها در کنترل احساسات روی می‌دهد. به طور کلی حباب قیمت زمانی به وجود می‌آید که تقاضای زیادی برای یک دارایی شکل می‌گیرد، به طوری که قیمت آن دارایی به بیش از ارزش واقعی و معقول خود می‌رسد.

در یک بازار بدون حباب، افزایش قیمت دارایی به این دلیل است که یک اتفاق مثبت یا اثرگذار در شرکت، بازار یا اقتصاد رخ داده است و این اتفاق باعث شده ارزش آن دارایی (که می‌تواند سهام شرکت، ارز دیجیتال یا هرچیز دیگری باشد) افزایش یابد.

در پدیده حباب قیمت، افزایش قیمت آن دارایی معمولا به دلیل اتفاقات بنیادی نیست، بلکه ممکن است سرمایه‌گذاران در یک جو احساسی و هیجانی قرار گیرند و بصورت غیرمنطقی و گاهی اوقات براساس شایعات، دست به خرید دارایی (سکه یا ارز) بزنند. در این شرایط اگر میزان عرضه ثابت بماند یا کفاف این افزایش تقاضا را ندهد، قیمت رشد بیشتری پیدا می‌کند و باعث افزایش قیمت نجومی آن دارایی می‌شود.

حباب قیمت را بسیاری از ما در بازارهای مختلف و حتی بازارهایی مانند اقلام خوراکی در زمان‌های خاص مشاهده کرده‌ایم.

حباب قیمت در بازارهای مالی را می‌توان به حباب صابونی تشبیه کرد که رفته رفته بزرگتر می‌شود ولی از آنجایی که منشا این حباب صرفا به یک اشاره از بین می‌رود، در نهایت می‌ترکد و در این هنگام است که بسیاری از سرمایه‌گذاران آن بازار، در تلاش برای خروج از بازار، سرمایه زیادی را از دست می‌دهند.

سقوط بازارهای مالی یک کاهش قابل توجه در ارزش کل بازار است و دلایل بسیاری دارد ولی بسیاری از اوقات، عامل آن، ترکیدن حباب است که باعث چنین سقوط‌هایی می‌شود. ترکیدن این حباب گاهی اوقات با یک جرقه اتفاق می‌افتد که خارج از بازار روی می‌دهد (مثلا یک رویداد سیاسی)

در شرایطی که شاخص بورس یا قیمت یک دارایی به شدت در حال کاهش است، سرمایه‌گذاران با چشم خود شاهد آب‌رفتن سرمایه‌شان هستند و این عامل در شرایطی خاص باعث می‌شود یکباره حجم زیادی از سفارشات فروش توسط سرمایه‌گذاران وحشت‌زده در آن بازار ارسال شود تا هرچه سریعتر از آن بازار خارج شوند.

این هجوم برای فروش یک دارایی، به سقوط بیشتر آن بازار دامن می‌زند. در مورد بازار سهام، معمولا این عامل به بسیاری از شرکت‌های دیگر نیز (که قیمت سهام‌شان حبابی نیست) سرایت می‌کند و باعث افت قیمت سهام آنها نیز می‌شود.

رابطه بین حباب قیمت و سقوط بازارهای مالی مشابه رابطه بین ابرها و باران است. همان‌طور که می‌دانید گاهی اوقات با وجود ابری بودن آسمان، باران نمی‌بارد، یعنی وجود ابر در آسمان تضمین‌کننده بارندگی نیست، اما از طرف دیگر، بارش باران بدون وجود ابر امکان‌پذیر نیست.
با در نظر گرفتن جناس موجود در این مثال، حباب‌ها در بازارهای مالی شبیه به ابر و بحران‌های مالی شبیه به باران هستند. بنابراین بحران‌های مالی همیشه از حباب‌های قیمت ناشی می‌شوند و هرچه حباب‌ها بزرگ‌تر (ابرها ضخیم و فشرده‌تر) باشد، باران سنگین‌تری خواهد بارید.

البته باید به تفاوت بین سقوط قیمت و تعدیل (اصلاح قیمت) توجه کنید. تعدیل یا اصلاح بازار در زمانی که بازار رشد زیادی داشته رخ می‌دهد، زیرا بازارها در یک مسیر و خط مستقیم حرکت نمی‌کنند. این تعدیل یا اصلاح قیمت ممکن است بزرگ یا کوچک باشد و شاید بتوان آنها را درس عبرتی برای سرمایه‌گذاران مغرور دانست که تصور می‌کنند بازار در رشد باقی می‌ماند.

تعدیل‌ها و اصلاح قیمت‌ها در بازارهای مختلف متفاوت است. به طور مثال کاهش قیمت 25 درصدی در یک ارز دیجیتال شاید به عنوان ترکیدن حباب در نظر گرفته نشود ولی همین مقدار کاهش در بازار سهام قطعا کاهشی شدید و یک بحران مالی است.

 

مطالب مرتبط:

حباب اقتصادی یا حباب قیمت (Economic bubble) چیست؟

بیت کوین حباب اقتصادی است یا طلای دیجیتال؟

در بورس سرمایه گذاری کنم یا ارزهای دیجیتال؟

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

ارز دیجیتالی چیست و چه کاربردهایی دارد؟

                                                                                

 

در چند سال اخیر ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده بسیاری همچون بیت کوین، مونرو، ریپل و اتریوم از محبوبیت و استقبال بی‌نظیری برخوردار شده و کاربران بسیاری در جهان به دنبال استخراج و تبدیل پول‌های خود به ارزهای دیجیتالی هستند؛ چراکه این روزها بسیاری از افراد با خرید و استخراج این ارز توانسته اند به پول زیادی دست پیدا کنند. این گزارش به مرور و معرفی مختصری بر تعاریف و انواع مختلف ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده موسوم به cryptosurrency می پردازد.

به گزارش مرکز تحقیقات بلاک چین، بسیاری از کشورهای جهان در تلاشند تا این پول بی‌افسار را کنترل کرده و معاملات با آن را تا حد امکان محدود کنند؛ چراکه آن‌ها بر این باورند بیت کوین به تجارت‌های غیرقانونی و غیرمجاز همچون تجارت اسلحه، تجهیزات تروریستی، قاچاق داروو مواد مخدر دامن زده و به علت آنکه مقامات قضایی و پلیس نمی‌توانند طرفین معامله را شناسایی و ردگیری کنند، باعث سهولت استفاده از آن می‌شود. این درحالیست که برخی دیگر از کشورها با وضع قوانین دقیق و درست، استفاده از این ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده را مجاز اعلام کرده‌اند.

 زمانی که بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ برای نخستین بار در بازارهای جهانی ظهور پیدا کرد، ارزش آن حتی از یک دلار هم کمتر بود اما در ماه‌های گذشته حتی تا مرز ۲۰ هزار دلار هم رسید. درواقع، فناوری بیت‌کوین ‌که یک پول رمزنگاری شده است، این امکان را به کاربران می‌دهد که بدون نیاز به هیچ بانکی مبادلات مالی خود را انجام دهند و همچنین هویت طرفین معامله نیز ناشناس باقی می‌مانند.

برای اطلاع از قیمت لحظه ای ارزهای دیجیتال به این صفحه مراجعه فرمایید.

 

نکته ای که باید در نظر داشت آن است که بیت کوین تنها یک نوع خاص از یک ارز دیجیتالی رمزنگاری شده و این در حالیست که مردم و کاربران بیشتر با بیت کوین آشنایی دارند و باید بدانند که این ارزها انواع و دسته بندی های متفاوت و گوناگونی دارند که در این گزارش به بررسی و مرور مختصری بر مهم ترین آنها خواهیم پرداخت:

 

ارز دیجیتال بیت کوین: بیت کوین از سال ۲۰۰۹ میلادی معرفی شد و به تدریج به مشهورترین ارز دیجیتال در سراسر جهان که ارزش بسیار بالایی پیدا کرد، تبدیل شد. گفته می شود ارزهای دیجیتالی رمزپایه غیرقابل هک هستند و باید به صورت ناشناس و با استفاده از سخت افزارهای قدرتمندی از پلتفرم های مخصوص استخراج این نوع ارزهای مجازی، استخراج یا به اصطلاح ماینینگ شوند.

در واقع باید گفت که ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده بر پایه فناوری بلاک چین (Blockchain) هستند که حقیقتا نقش یک پایگاه داده را برای رمزنگاری، ثبت و ایمن سازی تراکنش‌های دیجیتالی بازی می کنند.

 

در صورت تمایل برای آموزش بیشتر به مقاله بیت کوین چگونه می کند مراجعه کنید.

 

 

ارز دیجیتال اتریوم: اتریوم ارز دیجیتالی رمزپایه ای است که در سال ۲۰۱۳ میلادی توسط ویتالیک بوترین عرضه شد و به سرعت مورد استقبال کاربران فعال در فضای مجازی و اینترنت قرار گرفت. اتریوم بیش از اینکه یک ارز مجازی باشد، یک پلتفرم نرم افزاری قابل برنامه ریزی غیرمتمرکز بر پایه بلاک چین است که به کاربران اجازه می دهد نرم افزارهای مستقل توزیع شده را به راحتی و در کمال امنیت و سهولت اجرا کنند.

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر به مقاله اتریوم (ethereum) چیست؟ رجوع کنید.

 

ارز دیجیتال Zcash: این ارز مجازی رمزپایه نیز بر پایه بلاک چین است؛ با این تفاوت که تمامی اطلاعات مربوط به تراکنش ها به طور کامل رمزنگاری شده و پنهانی است. به گفته کارشناسان فعال در این حوزه، اگر بیت کوین را http در نظر بگیریم، zcash عبارت ایمن شده httpsخواهد بود.

 

ارز دیجیتال لایت کوین : این ارز مجازی رمزپایه در سال ۲۰۱۱ میلادی توسط چارلز لی در گیت هاب معرفی شد که از شبکه انتقال همتا به همتا یا P۲P بهره میبرد و همچنین به منظور افزایش امنیت و حصول اطمینان از تراکنش های انجام شده نیز از معادلات پیچیده ریاضی استفاده می کند. این پول مجازی ارزش کمتری نسبت به بیت کوین دارد؛ به گونه ای که تحلیلگران معتقدند لایت کوین در مقایسه با بیت کوین، همچون نقره در برابر طلاست.

 

ارز دیجیتال داج کوین:  این پول مجازی نیز با بهره گیری از سامانه همتا به همتا (P۲P) به کاربران در فضای اینترنت این امکان را میدهد تا مبالغ پرداختی موردنظر خود را به صورت آنلاین ارسال کرده و پرداخت امنی داشته باشند.

 

ارز دیجیتال دَش کوین : این نوع خاص از ارزهای مجازی نیز برپایه بلاکچین بوده که از شبکه همتا به همتا (P۲P) بهره میبرد. دش کوین نخستین شبکه غیرمتمرکز کاملا خصوصی است که به کاربران اجازه می دهد با قابلیت ارسال خصوصی بتوانند به تمامی تاریخچه فعالیت و موجودی خود دسترسی پیدا کنند و تراکنش های خود را در یک فضای کاملا ایمن و سریع انجام دهند.

 

البته استخراج ارزهای دیجیتالی رمزنگاری شده به همین سادگی‌ها هم نیست و استخراج کنندگان (Miners) باید مبلغی را تحت عنوان سرمایه گذاری در پلتفرم مربوطه به وثیقه بگذارند و هنگامی پول خود را در قالب بیت کوین پس می گیرند که استخراج آن ها برای شبکه مفید، سودمند و سودآور بوده باشد. در واقع، این مبلغ برای حراست از شبکه و امنیت آن پرداخت می شود. بیت هایی که در طول زمان به آرامی تولید می شوند، به کاربرانی افزوده می شود که یک بلوک از تبادلات به بلاک چین اضافه کنند.

 

مطالب مرتبط:

رمز ارز یا ارز دیجیتال چیست؟ + ویدیو

کاربرد تحلیل تکنیکال در بازار ارزهای دیجیتال

فناوری بلاک چبن چگونه کار می کند؟

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین