---

آشنایی با ارز دیجیتال مونرو (Monero)

---

مونرو یک ارز دیجیتال امن، خصوصی و غیر قابل ردیابی به شمار می‌رود که در آوریل سال ۲۰۱۴ از طریق عرضه اولیه (ICO) راه اندازی شد. مونرو با نماد اختصاصی XMR نمایش داده می‌شود و از یک تیم توسعه دهنده هفت نفره تشکیل شده که پنج نفر از آن ها بصورت ناشناس باقی مانده‌اند و در این میان، تنها دیوید لاتاپی (David latapie) و ریکاردو اسپاگنی (Ricardo spagni) هویتی آشکار دارند.

مونرو دارای یک پلتفرم متن باز (open source) است و از امضای حلقه ای و آدرس های ناشناس، برای پنهان سازی هویت فرستنده و گیرنده استفاده می کند. البته تیم توسعه دهنده monero بصورت مداوم در حال گسترش مرزهای امنیت و ارتقا این ارز دیجیتال می باشد و بر خلاف باور برخی از کاربران، مونرو یک شرکت نیست و هیچ مالک و یا هیئت مدیره ای ندارد.

داستان پیدایش مونرو به سال ۲۰۱۲ و همراه با توسعه پروتکل کریپتونوت (CryptoNote) بر می‌گردد. پروتکل کریپتونوت، یکی از اولین پروتکل‌های بلاکچین بود که بر مبنای حفظ حریم خصوصی عمل می‌کرد و زمینه‌ساز شکل‌گیری بسیاری از ارزهای دیجیتال امروزی به شمار می‌رود. وایت‌پیپر CryptoNote توسط نیکلاس فان  سابرهاگن (Nicolas Van Saberhagen) منتشر شده است که همانند بنیان‌گذار بیت کوین ساتوشی ناکاموتو، نیکلاس فان سابرهاگن نیز یک نام مستعار است و تاکنون هیچ شخصی ادعای مالکیت آن مقاله را مطرح نکرده است. بایت‌کوین یکی از اولین ارزهای دیجیتال بود که از پروتکل کریپتونوت استفاده می‌کرد و با انجام یک هاردفورک در سال ۲۰۱۴ ، پروتکل جدیدی به نام CryptoNight  بوجود آمد که بدین وسیله مونرو متولد شد.

 

بهترین کیف پول ذخیره سازی مونرو

بسیاری از علاقه‌مندان حوزه ارزهای دیجیتال به دنبال راهی برای نگهداری توکن های XMR خود در فضایی امن هستند. در اینجا به معرفی بهترین و معتبرترین کیف پول های مونرو می‌پردازیم. با وجود محبوبیتی که مونرو در میان ارزهای دیجیتال بدست آورده، متاسفانه هنوز توسط دو کیف پول سخت افزاری بزرگ TREZOR و Ledger Nano S پشتیبانی نمی شود. با این حال پشتیبانی از توکن XMR در برنامه‌های آینده این کیف پول‌ها قرار دارد.

کیف پول محبوب کوینومی (coinomi) و کیف پول آنلاین کوین پیمنت یکی از معتبرترین کیف پول‌ها جهت ذخیره سازی دارایی مونرو به حساب می‌آیند.

 

مشاهده متن کامل این مقاله»

مونرو (Monero) چیست؟ هرآنچه که باید بدانیم

 

 بیشتر بخوانید:

کاردانو (Cardano) چیست؟ هر آنچه که باید بدانیم

ارزهای دیجیتال، راهی برای دور زدن تحریم‌ها

استلار (Stellar) چیست؟ هر آنچه که باید بدانیم

ایاس (EOS) چیست؟ هر آنچه که باید بدانیم

تاثیر جنگ تجاری آمریکا و چین بر روی ارزهای دیجیتال

 

---

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

---

 

 

---

استفاده از بلاک‌چین در انتخابات

---

در یک رای‌گیری الکترونیکی، باید جامعیت و تمامیت داده‌ها حفظ شود، کاربران گمنام و داده ها محرمانه بمانند. همان طور که مشاهده کردیم آدرس تراکنش‌ها از اطلاعات شخصی و حساسی مثل کد شناسایی ملی تولید نمی‌شوند. این تراکنش‌ها قابل تایید، در دسترس عموم و برای جعل کردن بسیار سخت هستند. بلاکچین در اینجا می‌تواند به کمک ما بیاید و جامعیت و تمامیت داده‌ها، گمنامی کاربران و محرمانگی داده همچنین به جهت اطمینان از حق رای افراد باید احراز هویت وجود داشته باشد. اما ملاک‌های یک رای‌گیری الکترونیکی چیست؟ و چگونه می‌توان با استفاده از بلاکچین روشی مقرون را توسعه داد که به کمک آن بتوان در مقیاس بزرگ تراکنش‌ها را مدیریت و به طور رسمی تایید کرد؟

 

طرح رای گیری الکترونیکی امن باید شرایط و الزامات علمی و نظری زیر را دارا باشد:

• تنها افراد واجد شرایط می‌توانند رای بدهند.
• هیچ رای‌ دهنده‌ای نمی‌تواند بیش از یک‌بار رای بدهد.
• هیچکس نباید ارزش رای فرد دیگری را تعیین کند.
• هیچ‌کس نمی‌تواند تکراری رای بدهد.
• رای دهندگان تایید کنند که رای آنها شمرده شده است.

 

نظارت بر رای‌گیری

ما بدون وجود یک شخص ثالث مورد اعتماد نمی‌توانیم یک رای‌گیری با حفظ حریم شخصی را مدیریت کنیم. به همین دلیل است که کار فیلترکردن آرا را به مرکز احراز هویت نمی‌سپاریم و شخص ثالث مورداعتماد را درگیر می‌کنیم. اما میدانیم که همین شخص ثالث مورد اعتماد برای سنجیدن معتبر بودن یا نبودن یک رای‌ دهنده، وابسته به جواب‌های مثبت یا منفی مرکز احراز هویت است. امکان این وجود دارد که مرکز برای دستکاری در تعداد رای دهندگان معتبر، همواره به صورت ثابت جواب مثبت یا منفی بدهد. برای ممانعت از بروز چنین سناریوهایی، هر دو طرف یعنی هم مرکز احراز هویت و هم شخص ثالث مور اعتماد بعد از پایان انتخابات، ملزم به نشر لیستی حاوی حساب رای دهندگان معتبر به همراه هش پیام مبادله شده هستند.

در قدم اول، شخص ثالث مور اعتماد یک جایگشت تصادفی از حساب رای دهندگان معتبر که برای فیلترکردن تراکنش‌های نامناسب نگه داشته شده اند، را تولید و مقدار هش پیام رای‌ دهنده را منتشر می‌کند. این جایگشت تصادفی ارتباط بین پیام هش شده را با هش کلید عمومی رای‌ دهنده از بین میبرد. این یعنی هیچکس نمیداند چه کسی به چه کسی رای داده است. این جایگشت نتیجه رای‌گیری را تغییر نخواهد داد، بلکه فقط ترتیب ستون حساب رای دهندگان معتبر را تغییر می‌دهد.

در قدم دوم، مرکز احراز هویت، ملزم به انتشار شناسه رای‌ دهنده و مقدار هش پیام محرمانه‌ای است که رای‌ دهنده در مرحله اعلان رای آن را ثبت کرده است. در این مرحله است که شناسه رای‌ دهنده برای همه قابل مشاهده است به این معنی که معلوم می‌شود چه کسانی رای داده‌اند، اما ویژگی حریم شخصی به دلیل اینکه مشخص نشده این افراد به چه کسی رای داده‌اند همچنان حفظ می‌شود. رای دهندگان می‌توانند به وسیله این دو لیست منتشر شده، هش پیام خود را بعد از رای‌گیری مشاهده کنند. در اینجا اگر هش پیام رای‌ دهنده ای در دو لیست مغایرت داشته باشد یا اصلا وجود نداشته باشد، آنگاه ما متوجه میشویم که مرکز احراز هویت در تعداد رای دهندگان دستکاری کرده یا سیستم شخص ثالث مورد اعتماد دچار نقص شده است.

 

ادامه مقاله»  بلاک‌چین بستری امن برای انتخابات (بخش اول) 

   بلاک‌چین بستری امن برای انتخابات (بخش دوم)

 

مطالب مرتبط:

بلاک‌چین بستری امن برای انتخابات (بخش اول)

بلاک‌چین بستری امن برای انتخابات (بخش دوم)

اثر مرکب در سرمایه گذاری (ارز دیجیتال، بورس، فارکس)

لیبرا ارز دیجیتال فیسبوک

سناریوهای مختلف برای آینده ارزهای دیجیتال

آموزش ترید و تحلیل تکنیکال ارز دیجیتال

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

---

کامپیوتر کوانتومی چیست؟

---

کامپیوتر کوانتومی اصطلاحی است که اخیرا توجه بسیاری را به خود جلب کرده و هر ساله سرمایه گذاری های بیش تری به آن اختصاص داده می شود. اگر چه عموم مردم از فعالیت محققین در تحقق بخشیدن این ایده اطلاع دارند اما خیلی از آن ها حقیقتا با پیچیدگی ها و اصول کارکرد آن آشنایی ندارند. هدف از این نوشته فراهم کردن اطلاعات پایه از قوانین موجود در این علم، مشکلات موجود در آن و راه حل ها برای غلبه بر این مشکلات، می باشد.

اصولا محاسبات کوانتومی، استفاده از پدیده مکانیک کوانتوم مثل برهم‌نهی و درهم‌تنیدگی برای اجرای محاسبات است. رشته محاسبات کوانتومی در واقع یک رشته از علم اطلاعات کوانتوم است که شامل رمزنگاری کوانتومی و ارتباط کوانتومی می شود. محاسبات کوانتومی در اوایل دهه ۸۰ میلادی آغاز گردید، زمانی که ریچارد فیمن و یوری مانین ایده این که کامپیوترهای کوانتومی قادر به انجام کارهایی هستند که کامپیوترهای امروزی در انجام آن عاجزاند، را مطرح کردند.

در حال حاضر دو روش برای به کار بردن یک کامپیوتر کوانتومی وجود دارد: آنالوگ و دیجیتال. روش های آنالوگ خود به شبیه سازی کوانتومی، انلینگ کوانتومی و محاسبات آدیاباتیک کوانتومی تقسیم می شوند.

کامپیوترهای کوانتومی دیجیتال از گیت های منطقی کوانتومی برای محاسبات استفاده می کنند (یک گیت منطقی کوانتومی یک مدار کوانتومی اولیه است که روی تعداد کمی از کیوبیت ها عمل می کند. این گیت ها مشابه گیت های منطقی کامپیوترهای معمولی هستند).  هر دو روش آالوگ و دیجیتال از بیت های کوانتومی یا کیوبیت ها استفاده می کنند.

کیوبیت ها یا بیت کوانتومی واحد پایه‌ای پردازش کوانتومی و رمزنگاری کوانتومی بوده و به گونه ای مشابه بیت ها در کامپیوترهای کلاسیک هستند.

مشاهده مقاله: کامپیوتر کوانتومی چیست و چگونه کار می‌کند؟

 

کیوبیت ها می توانند در یک حالت کوانتومی ۰ یا ۱ باشند اما آن ها همچنین می توانند در حالت برهم‌نهی ۰ و ۱ نیز قرار بگیرند. هرچند هنگامی که کیوبیت ها اندازه گیری می شوند، نتیجه همیشه ۰ یا ۱ است؛ این دو احتمال به حالت کوانتومی آن ها بستگی دارد.

 

امروزه سرمایه گذاری روی محاسبات کوانتومی توسط دولت ها، شرکت ها و استارتاپ ها رو به افزایش است و هدف ساخت دستگاه های با مقیاس متوسط و تمرکز بیشتر روی کوانتوم به صورت فعالی در تحقیقات آکادمیک و صنعتی امروز دنبال می شود.

 

یکی دیگر از توانایی های این کامپیوترها در بهینه سازی مسائل است زیرا این کامپیوترها می توانند بسیار سریع، راه حل های احتمالی را در ابعاد وسیعی بررسی نمایند. برای مثال ایرباس، از کامپیوترهای کوانتومی برای کمک به محاسبه بهینه ترین مصرف سوخت در مسیر سعود و یا نزول هواپیماها استفاده می کنند. Volkswagen اعلام کرده است که سرویسی را ارائه می دهد که به کمک آن بهینه ترین مسیر برای اتوبوس ها و تاکسی ها برای جلوگیری از ازدهام ماشین ها به دست می آید.

برای رسیدن کامپیوترهای کوانتومی به پتانسیل بالای خود به چند سال دیگر زمان نیاز است. در حال حاضر دانشگاه ها و تجارت های درگیر در این زمینه با کمبود نیروی متخصص مواجه هستند. اگر این ماشین های جدید به توانایی هایی که از آن ها انتظار می رود برسند، می توانند عصر جدیدی از اختراعات و تغییراتی اساسی در صنایع را رقم بزنند.

 

مطالب مرتبط:

کامپیوتر کوانتومی تهدیدی برای ارزهای دیجیتال

استخراج بیت کوین چگونه انجام می شود؟

بیت کوین چگونه کار می کند؟ + ویدیو

رمز ارز یا ارز دیجیتال چیست؟ + ویدیو

ترید و معامله ارزهای دیجیتال را چگونه شروع کنیم؟

 

 

به کانال تلگرام بپیوندید

https://t.me/blockchainirc

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین

 

مفهوم هشینگ و امضای دیجیتال در بلاک چین

 

هشینگ چیست؟

هشینگ ایده ایست که به ازای دریافت ورودی دلخواه و اعمال برخی الگوریتم‌های ریاضی به آن، یک خروجی با طول ثابت تولید میکند و اصطلاحا به آن هش (Hash) می گویند. این ورودی ها میتوانند تعدادی بیت، کاراکتر، یک فایلMP3، یک رمان کامل، برگه تاریخچه حساب بانکی و حتی کل داده های موجود در اینترنت باشد. نکته حائز اهمیت این است که ورودی میتواند بزرگ باشد ولی پس از اعمال محاسباتی بر روی آن، خروجی با تعداد بیت ثابت مثلاً 128 یا 256 یا 512 بیت تولید میکند. الگوریتم Hash میتواند برحسب نیاز انتخاب گردد و هم اکنون چندین نوع الگوریتم مختلف وجود دارد.

از توابع هش برای تأیید و اطمینان از دستکاری نشدن فایل ها و حفظ یکپارچگی آنها استفاده می گردد. بعنوان مثال اگر فایلی را دانلود نمودید، برای مطمئن شدن از درستی و اصل بودن فایل، میتوانید هش (Hash) آن را محاسبه نموده و با هش فایل که به همراه فایل ارسال شده، مقایسه نمایید و در صورت مطابقت، از درستی و اصل بودن فایل مطمئن شوید.

 

متن کامل مقاله» هشینگ و امضای دیجیتال در بلاک چین چیست؟

 

امضای دیجیتال چیست؟

 

امضای دیجیتال امروزه در کل بستر اینترنت مورد استفاده قرار میگیرد. مثل زمانیکه از SSL برای دیدن یک وبسایت استفاده میکنید. اینکار نوعی اعتماد بین شما و وب سرور مربوطه ایجاد مینماید که بدین معنی که پاسخ دریافتی، مطمئناً از سوی وب سرور ارسال شده و هکرها آنرا ارسال نکرده‌اند.

در امضای دیجیتالی از روش های رمزنگاری نامتقارن استفاده می گردد، بدین صورت که هر کاربر دارای دو کلید خصوصی و عمومی برای رمزنگاری میباشد. این کلیدها با یک رابطه ریاضی بهم مربوط میشوند. کلید عمومی برای دریافت پیام از طرف دیگران، به اشتراک گذاشته میشود. کلید خصوصی نیز بصورت مخفی نزد هر کاربر نگهداری خواهد شد. در امضای دیجیتال، هش داده‌ها توسط کلید خصوصی رمزنگاری می شود و در سمت گیرنده با کیلد عمومی فرستنده رمزگشایی می‌گردد و در نهایت با هش داده‌ها مقایسه می‌شود تا هویت فرستنده و صحت یکپارچگی اطلاعات تأیید شود.

 

مطالب مرتبط:

هش ریت (Hash Rate) به زبان ساده

کامپیوتر کوانتومی چیست و چگونه کار می‌کند؟

بلاک چین در سیستم‌های پرداخت

هارد فورک (Hard Fork) چیست؟

استخراج بیت کوین چگونه انجام می شود؟

 

منبع: مرکز تحقیقات بلاک چین